یا الله یا رحمان یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک

«من دعایی یادتان می دهم که اگر این دعا را بخوانید، این شبهه ها در شما اثر نمی کند. این دعا، «دعای غریق» است.» یعنی کسی که این دعا را بخواند، مانند کسی می ماند که به اصطلاح در آب افتاده و دارد غرق می شود و می خواهد کسی دستش را بگیرد.

••• بهترین دعا چیست؟

در روایتی، ۱ حضرت امام صادق(ع) به یکی از یارانشان به نام عبدالله بن سنان فرموده اند:

«در زمان غیبت که دسترسی به امام نداری، گاهی در ذهنت راجع به امام شبهه پراکنده می کنند.»

و می فرمایند: «من دعایی یادتان می دهم که اگر این دعا را بخوانید، این شبهه ها در شما اثر نمی کند. این دعا، «دعای غریق» است.» یعنی کسی که این دعا را بخواند، مانند کسی می ماند که به اصطلاح در آب افتاده و دارد غرق می شود و می خواهد کسی دستش را بگیرد.

حضرت می فرمایند: «بگویید:

«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ.»

دو جمله است؛ جمله اوّل، نام های مقدّس الهی است: «یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ.»

و جمله دوم:

«ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ؛ خدایا! دستم را بگیر و دلم را بر دینت پابرجا بدار که این شبهه ها بر من اثر نکند.»

عبدالله بن سنان می گوید:

آقا این جملات را فرمودند. بعد من بلا فاصله گفتم:

«یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ» و در دعای آقا تصرّف کردم. چون آقا گفتند، بگو:

«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ؛

و من «وَ الْاَبْصَارِ» را اضافه کردم وحضرت به من رو کردند و فرمودند:

«درست است که خدا مُقَلِّبُ الْقُلُوبِ وَ الْاَبْصَار است؛ امّا این جملاتی را که من می گویم، بگو و از خودت عبارت اضافه نکن و این ابصار را دیگر در آن نگذار.»

این روایت، از نظر اعتقاداتتان خیلی مؤثّر است.

برای اینکه در زمان غیبت امام زمان(ع)، یک سری شبهات در شما اثر نکند، دستور این است. سند روایت هم خیلی خوب است. پس هر روز بگویید:

«یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ؛

یا الله! یا رحمان! یا رحیم! ای تغییر دهنده قلب ها! قلب مرا بر دینت ثابت و استوار کن!»

دو سه ثانیه هم بیشتر طول نمی کشد. بنابراین این را هر روز بخوانید تا دلتان به امام زمان(عج) قرص شود.۲

۱ ابن بابویه، محمّد بن علی، «کمال الدّین و تمام النّعمه»، تهران، اسلامیه، ج ۲، ص: ۳۵۲٫

۲ سخنرانی آیت الله شیخ مجتبی تهرانی در تاریخ ۱۳۹۱۰۴۱۴؛ به نقل از سایت www.moj aba eh a i.i .