مهدی بوشهری کیست

ازدواجی که چهار سال پنهان ماند راز تداوم رابطه مهدی بوشهری با خواهر شاه

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانابه نقل از سپاس سپاس، روابط غیر اخلاقی و فساد آلود، یکی از وجوه مشخصه اشرف پهلوی بود که در بازشناسی شخصیت وی باید مورد توجه قرار گیرد. اشرف خصلت گرایش به فساد و ایجاد روابط غیر اخلاقی را از نخستین سالهای بلوغ داشت و مسئله کشف حجاب در سال ۱۳۱۴ که مصادف با دوران نوجوانی وی بود، به این امر دامن زد و آن را تشدید کرد و موجب شد تا او به گونه ای بی پروا تر با پسران همسن و سال خود ارتباط و دوستی برقرارکند.

اشرف در این سالها هرروز با یکی بود و مانند دستمال کاغذی مردها را عوض می کرد. در خاطرات به جای مانده از رجال و دولتمردان دوران پهلوی اشارات صریحی به بی بند و باری اخلاقی اشرف پهلوی وجود دارد. از جمله یادداشت های اسدالله علم و خاطرات ارتشبد فردوست که هر دو از سال های کودکی و نوجوانی در دربار پهلوی حضور داشتند.

روابط جنسی اشرف با ملک فاروغ چگونه شکل گرفت؟

در اواخر سال ۱۳۲۰ فوزیه همسر اول محمد رضا پهلوی که خواهر ملک فاروق پادشاه مصر بود، پس از اولین مشاجره لفظی با شاه، تهران را ترک کرد و با حالتی قهر آمیز به مصر رفت. محمد رضا پهلوی برای اینکه مادر و دیگر اعضای خانواده فوزیه نتوانند بر او تأثیر منفی بگذارند، خواهر خود اشرف پهلوی را همراه وی به مصر فرستاد و او را مأمور مراقبت از همسرش کرد . اما اشرف که بی توجه به موقعیت خود، به طرف بی بند و باری گام برمی داشت، روابط بحث برانگیزی با ملک فاروق – پادشاه مصر – و دیگر اعضای دربار مصر برقرار کرد که به سرعت نقل محافل و مجالس آن سامان شد. ماجرای رابطه اشرف پهلوی و ملک فاروق به سرعت به جراید معروف عربی و اروپایی راه پیدا یافت و موجبات یک رسوایی برای دربار ایران و مصر را فراهم ساخت. این رویداد موجب شد محمد رضا پهلوی، خواهرش را از مصر فراخواند. اشرف درباره روابطش با ملک فاروق چنین می نویسد:

«شخصیت ممتاز دربار، ملک فاروغ، برادر زن برادرم بود. اما فاروغی که من در این سفر شناختم، آن پادشاه چاق و درشت اندام و ولخرجی نبود که بعدها مورد توجه کاریکاتورسازان و طنز پردازان غربی قرار گرفت. او جوانی بود خوشگل و خوش اندام، باریک و بلند و … اما سیاست تنها موضوعی نبود که فاروغ درباره آن با من صحبت می کرد.  هر زمان که با هم گفتگو می کردیم توجه خاصی به من می نمود و تعریف و تمجیدهایی از من می کرد که خیلی فراتر از حدود ادب – حتی ادب شرقی – بود… بدین خاطر بر روی کشتی تفریحی خود بر روی نیل و نیز در کاخ زیبای تابستانی‌اش در اسکندریه مهمانی های مجللی برپا می کرد. به من می گفت که دوستم دارد و می خواهد با من ازدواج کند …».

سفر دیگر اشرف پهلوی به مصر، در سال ۱۳۲۱ به دلیل بیماری مادرش و ضرورت عمل جراحی او انجام شد . وی پس از رسیدن به قاهره بار دیگر سبک سری‌های گذشته‌اش را از سر گرفت و روز و شب های خود را در مرکز فساد، کلوپ های رقص و نایت کلاب های قاهره و اسکندریه سپری می کرد.

همسر بوشهری اشرف که بود؟

شوهر بعدی اشرف پهلوی مهدی بوشهری نام داشت او فرزند رضا بوشهری و نوه معین التجار بوشهری بود. پدر بزرگ مهدی بوشهری نیز از افراد نام آشنا بود. وی پس از اﯾنکه باغ لاله زار تهران را از ناصرالدﯾن شاه قاجار خرﯾداری کرد، آوازه شهرتش در سرتاسر اﯾران مطرح شد.

مهدی بوشهری سهام‌دار بانک ملی

وی صاحب املاک فراوان در نقاط مختلف اﯾران بود و بخش زﯾادی از سهام اولیه بانک ملی اﯾران به وی تعلق  داشت، البته بعدها مهدی بوشهری با بهره گیری از رانت دربار قسمت هایی از اراضی باغ لاله زار  را -که قیمت فوق العاده گزافی داشت – در گرو بانک ملی گذاشت و مبالغ هنگفتی وام درﯾافت کرد. از آنجا که اﯾن وام درﯾافتی چندﯾن برابر ارزش واقعی اراضی لاله زار  بود،مهدی بوشهری هیچ گاه در اندﯾشه پس دادن آن و تسوﯾه حساب با  اﯾران بانک ملی  ایران  برنیامد و بانک ملی نیز به اجبار برای وی اجراﯾیه صادر کرد و بخشی از اﯾن اراضی را به افراد مختلف، از جمله بانک عمران، متعلق به محمدرضا  پهلوی فروخت و خرﯾداران، اﯾن اراضی را مبدل به پاساژ و مغازه های تجاری و سینما و پارکینگ کردند. بخشی دﯾگر از اﯾن اراضی را بانک ملی تصرف کرد که اﯾن قسمت ها پس ازگذشت ده ها سال به صورت متروکه و مخروبه در حاشیه شرقی خیابان لاله زار حاشیه غربی خیابان سعدی تهران به چشم می خورد.

اشرف پهلوی و مهدی بوشهری همسر سوم وی در حال بازدید از تخت جمشید ۱٫ اشرف پهلوی ۲٫ مهدی بوشهری ۳٫ جواد آشتیانی ۴٫ فریدون توللی (شاعر) ۵٫ کریم ورهرام

آشنایی مهدی بوشهری با اشرف

اشرف پهلوی و مهدی بوشهری در سال ۱۳۳۱ در ﯾکی از رستوران های پارﯾس آشنا شدند تا سال ۱۳۳۵ که اشرف رسما از احمد شفیق طلاق گرفت و با او ازدواج کرد، آنھا با ﯾکدﯾگر ارتباط داشتند. در تمام این سالها مهدی بوشهری در متن زندگی اشرف حضور داشت. خبر ازدواج اشرف پهلوی با مهدی بوشهری توسط دربار در تارﯾخ ۲۴۲۱۳۳۵، ﯾعنی ۱۸ روز پس از طلاق گرفتن از احمد شفیق، رسما اعلام شد! اشرف به هنگام ازدواج با مهدی بوشهری ۴۲ ساله بود. مهدی بوشهری که در حال حاضر  نیز شوهر اشرف پهلوی است، از اولین روز ازدواج، کاری به کار اشرف نداشت و او را در رفتار و کرداری که پیشه می کرد، آزاد می گذاشت و ھمین راز تداوم و طولانی شدن دوران زناشویی آنان  بود. روایت « فردوست» از راز بودن این ازدواج چنین است:

«بدبختی شوهران اشرف این بود که پس از ازدواج اشرف از قیافه شان بیزار می شد و تحمل دﯾدنشان را نداشت. او مدتی زن احمد شفیق بود و سپس از او جدا شد و در ھمان زمان در مسافرتی به پارﯾس عاشق فردی به نام مهدی بوشهری گردﯾد.

عامل تداوم رابطه اشرف با بوشهری

مهدی بوشهری از خانواده بزرگ و ثروتمند بوشهری است. اشرف عاشق اﯾن پسر شد و با اصرار به محمدرضا گفت که حتما باﯾد با او ازدواج کنم. محمدرضا موافقت کرد ولی پس از ﯾک سال از بوشهری بیزار شد و به او گفت که دﯾگر تحمل رﯾختت ندارم و اﯾنجاها نباش! بوشهری زرنگ بود و هر چند اسما شوھر اشرف بود ولی کاری به کار او نداشت و رھاﯾش کرد و اشرف اﯾن وضع را پسندﯾد. مهدی بوشهری به پارﯾس رفت و در «ایران ایر» شغل مهمی گرفت و چلوکبابی و عکاسی به راه انداخت و سر خود را گرم کرد.  او به بهانه های مختلف پول زﯾادی از محمدرضا می گرفت و هزینه می کرد. او در ماه دو، سه روز به تهران می آمد و مستقیما به طبقه بالای کاخ اشرف می رفت که مبادا خانم او را ببیند و حالش به ھم بخورد! بوشهری با اﯾن تمهید تا انقلاب، شوھر اشرف ماند و تصور می کنم هنور نیز شوهر اسمی اش باشد. اشرف از بوشهری فرزندی ندارد.»

مهدی بوشهری تنھا به منافع کلانی که از رهگذر اﯾن ازدواج نصیبش می شد، می اندﯾشید و ھیچ کاری به کار اشرف نداشت، او ھر چند ماه ﯾک بار برای دنبال کردن کارھای دلالی و پروژه ھای تجاری اش به اﯾران می آمد و ﯾک سره به اتاق خود در طبقه فوقانی کاخ اشرف می رفت. شغل رسمی مهدی بوشهری سفیر سیار شاه و رئیس ھیئت مدﯾره فستیوال ھای ھنری اﯾران بود. وی از طرﯾق دلالی برای کمپانی ھای بزرگ فراملیتی که خواستار فروش کلان محصولات خود به اﯾران بودند و نیز از رھگذر گرفتن حق دلالی و واگذاری عملیات ساختمانی طرح ھای عمرانی اﯾران به مقاطعه کاران بزرگ، پول ھای کلانی به دست می آورد. او ھمچنین نماﯾندگی چندﯾن شرکت ھواپیمایی را در اﯾران به عهده داشت.

اشرف پهلوی در سفر به شوروی، در جریان دیدار با خروشچف نخست‌وزیر این کشور ۱٫ شهریار شفیق ۲٫ نیکیتا خروشچف ۳٫ اشرف پهلوی ۴٫ مهدی بوشهری ۵٫ طهمورث آدمیت

ولخرجی های مهدی بوشهری ۲۵ هزار دلار هزینه برای ۸ دقیقه نقش بازی کردن

زمانی که رژﯾم پهلوی در جهت فعال شدن سینمای مطلوب غرب دراﯾران، تشکیلاتی به نام «شرکت گسترش صنایع  سینمایی اﯾران» تأسیس کرد، مهدی بوشهری به رﯾاست آن برگزﯾده شد. او در اﯾن شرکت بودجه بی حساب و کتاب در اختیار گرفت. بوشهری اﯾن پول ها را با گشاده دستی ھزﯾنه می کرد. وی از طرﯾق اﯾن تشکیلات در چند فیلم با شرکت هنرپیشگان معروف جهانی سرماﯾه گذاری کرد، که فیلم کاروان ها با شرکت آنتونی کوئین نمونه ای از اﯾن گونه فیلم ھا بود، اما شرح فسادھای اشرف پهلوی حکاﯾتی است پاﯾان ناپذیر.

پروﯾز قرﯾب افشار، شومن تلوﯾزﯾونی در دهه آخر حیات رژﯾم پهلوی، در ﯾکی از برنامه هایی که از طرﯾق شبکه تلوﯾزﯾون ماھواره ای «تپش» پخش شد، اعتراف کرد که برای اﯾفای نقش کوچکی در فیلم کاروان ها که جمعا حدود ۸ دقیقه بود، مبلغ ۲۵ ھزار دلار از شرکت گسترش صنایع سینمایی اﯾران در آن سال ها پول گرفته است.

او در ھمین برنامه گفت که اﯾن فیلم ظاھرا با مشارکت ﯾکی از سرماﯾه داران آمرﯾکاﯾی تهیه می شد و قرار بود که او ۵۰ درصد از میزان سرماﯾه گذاری در اﯾن فیلم را پرداخت کند اما ھزﯾنه اﯾن فیلم ھمه از سوی اﯾران پرداخت شد و تهیه کننده آمرﯾکاﯾی مدام پرداخت خود را به تأخیر می انداخت و با اﯾنکه اﯾن فیلم در سرتاسر جهان به نماﯾش درآمد در سرماﯾه گذاری فیلم کاروان ها هزینه ای را پرداخت نکرد و موضوع ھم با پیروزی انقلاب به دست فراموشی سپرده شد.

معشوقه های دیگر اشرف

در دورانی که اشرف ھمسر مھدی بوشھری بود، مدتی عاشق دکتر غلامحسین جھانشاھی که در کابینه علم وزﯾر بازرگانی بود گردﯾد و پس از اﯾنکه از وزارت برکنار شد، او را رئیس دفترش کرد و در عین حال معشوقه اش نیز بود. ولی اﯾن علاقه شدت نداشت. چند بار نیز ذوالفقار علی بوتو که در آن موقع وزﯾر خارجه پاکستان بود، به تھران آمد، اشرف با او بود.»

اشرف مدت زمانی ھم به دنبال ابوالحسن ابتھاج بود و برای جلب توجه او بھره برداری از موقعیتی که وی به عنوان مدﯾرعامل سازمان برنامه داشت، طرح و برنامه ھاﯾی اجرا می نمود.

منبع: دفتر پژوهش‌های مؤسسه کیهان. اشرف پهلوی در حسرت آروزهای بربادرفته. تهران: نشر شرکت انتشاراتی کیهان، ۱۳۹۰٫