عکس صدف اسپهبدی

صدف اسپهبدی: ۲۵ کیلو کاهش وزن، عوارض زیادی برایم داشت، ولی از بازی در «علف‌زار» خوشحالم

صدف اسپهبدی که برای بازی در نقش یک زنِ معتاد در فیلم «علف‌زار»، ۲۵ کیلو از وزن خود را کم کرد، می‌گوید اگرچه این کاهش وزن برایش عوارض زیادی داشته، ولی از این‌که نتیجه کار خوب از کار درآمده، خوشحال است.

مهسا بهادری: فیلم سینمایی  «علف‌زار» به کارگردانی کاظم دانشی و تهیه‌کنندگی بهرام رادان، نشان دهنده برخی از معضلات اجتماعی است. یکی از شخصیت‌های این فیلم که با این مشکلات از قبیل اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کند، با بازی صدف اسپهبدی جان گرفته است. 

به این بهانه، به گفت‌وگو با صدف اسپهبدی پرداختیم که در ادامه می‌خوانید:

انتظاری که از این فیلم داشتید، برآورده شد؟ 

همین که در این گروه، کنار کاظم دانشی، بهرام رادان و بازیگران درجه یک و عوامل بی‌نظیر حضور داشتم، برای من باعث افتخار بود و درباره دریافت سیمرغ هم باید بگویم «هرچه پیش آید خوش آید» و من فکر می‌کنم اتفاقی که باید برایم می‌افتاد، در این فیلم افتاد.

ایفای نقش یک معتاد، در دیده شدن هر بازیگری از جمله شما تاثیرگذار است. موافقید؟

نمی‌توانم این موضوع را تایید یا تکذیب کنم اما قبل از انتخاب شدن در این نقش بسیاری به من می‌گفتند که سراغ نقش خاص نروم، مخصوصا نقش معتاد؛ به دلیل این‌که این‌گونه نقش‌های خاص شاید از نظر فیزیکی و بیان، بار کمکی اضافه دارند و در این میان تلاش بازیگر برای ایفای نقش کم‌تر دیده می‌شود، به خصوص برای من که اولین تجربه سینمایی‌ام بود.

برای بازی در فیلم سینمایی درمدت زمان هشت ماه، ۲۵ کیلوگرم کاهش وزن داشتید، اگر به شما می‌گفتند که ۲۵ کیلوگرم افزایش وزن داشته باشید قبول می‌کردید؟

نه، نمی‌پذیرفتم که ۲۵ کیلو به وزنم اضافه کنم.

درست است که این اضافه وزن در هشت ماه انجام شد، اما ممکن بود به شما آسیب وارد کند، از دکتر تغذیه کمک گرفتید؟

نه متاسفانه هر شب ۱۰ کیلومتر می‌دویدم و اثرات این کاهش وزنِ بیش از اندازه، زیاد بود. تغییرات هورمونی، ریزش مو، از دست دادن مواد مغذی و موارد بسیار دیگر ولی خدا را شکر که خروجی را دیدم و بسیار از نتیجه راضی هستم.

«علف‌زار» قصه مادر معتادی را به تصویر می‌کشد که مهم‌ترین دغدغه‌اش فرزندش است؛ دو مسئله متضاد که کار را سخت می‌کند.

من مادر بودن را تجربه نکردم اما مادر بودن موضوعی نیست که به یک چیز دیگر وصله و پینه شود، این‌که یک آدمی اعتیاد دارد، به این معنا نیست که حس مادرانه ندارد. این موضوع جزو جدایی نشدنی از یک زن است و این زن در شرایطی که می‌داند هیچ چیز برای خودش مناسب نیست، تلاش دارد تا اوضاع را برای فرزندش بهتر کند و این موضوع کاملا طبیعی است.

آیا این فیلم یا دیگر آثار سینمایی از این دست، می‌تواند به حل مشکلات اجتماعی کمک کند؟

قضاوت این موضوع را باید بر عهده مخاطبان بگذاریم، اما طبیعتا نشان دادن یک‌سری موارد در بهبود اوضاع و پیشگیری از وقوع جرم تاثیرگذار است.

به نظر شما این فیلم در نمایش عمومی، با سانسور مواجه خواهد شد؟

محتوایی بد یا ایراد دار ارائه نمی‌دهد که سانسور شود و امیدوارم این اتفاق رخ ندهد. 

۵۷۲۴۵ 

کاهش وزن باورنکردنی صدف اسپهبدی برای فیلم علفزار

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از سلام سینما صدف اسپهبدی برای بازی در فیلم «علف‌زار»، ۲۵ کیلو وزن کم کرد! بازیگر نقش فریبا در علف‌زار گفت: نقش خیلی سختی بود اما به شدت دوست داشتنی، برای من به عنوان تجربه اول بی‌نظیر بود.

فیلم سینمایی «علف‌زار» به کارگردانی کاظم دانشی در دومین روز از جشنواره فیلم فجر در برج میلاد برای اهالی رسانه به نمایش درآمد و پس از آن، نشست خبری فیلم با حضور عوامل و بازیگران در سالن اصلی برج میلاد برگزار شد. 

او درباره بازی در این فیلم و کاهش وزن چشمگیرش توضیح داد:

نقش بی‌نظیر بود و قطعا آنقدر جذاب بود که هرکسی رو وسوسه می‌کرد بازی کند. زمانی که راجع به فیلم‌نامه صحبت کردیم، آقای دانشی گفتند که تو مد نظر من هستی، اما نه به صورت قطعی. تمرین و  لاغر کن که اگر شد، این نقش را بازی کنی.

من ۸ ماه، شبی ۱۰ کیلومتر دویدم و با افرادی که اعتیاد دارند صحبت کردم و بعد ۸ ماه آقای بهرام رادان را دیدم و قرار شد این نقش را بازی بکنم.

نقش خیلی سخت اما به شدت دوست داشتنی بود. برای من به عنوان تجربه اول بی نظیر بود.

بهرام رادان، تهیه کننده این فیلم در ادامه گفت:

نقش «فریبا» در فیلم‌نامه نقش مهمی بود و جای کار داشت، من خانم اسپهبدی را نمی‌شناختم و آقای کاظمی گفتند ایشان رو میشناسند و در فیلم کوتاه باهاشون کار کردند و ایشون رو در نظر داشتند. بالاخره قرار شد، یک روز ایشان را ببینیم و روزی که خانم اسپهبدی از در وارد شدند، از آن‌جایی که چیزی در حدود ۲۵ کیلو وزن کم کرده بودند، من فکر کردم هر بازیگر دیگری هم باشد، باید شبیه آن زمان ایشان شود. به نظر من درخشان بودند و بهشون خسته نباشید می‌گم.