روسیه و اوکراین

خطر تجاوز روسیه برای اوکراین و سایر کشورها

ترجمه فارسی

Sha e his page o :

وزارت امور خارجه ایالات متحده دفتر سخنگو ۲۰ ژانویه ۲۰۲۲ سخنرانی آنتونی جی. بلینکن، وزیر امور خارجه آکادمی علوم برلین- براندنبورگ برلین، آلمان

وزیر بلینکن: بعدازظهر شما بخیر. در آغاز اجازه دهید بگویم که حضور دوستان، همکاران، رهبران جوامع مختلف اینجا در آلمان و همچنین رهبران در مشارکتی که دو کشور ما را به هم پیوند می دهد، چقدر برای من مایه افتخار من است. من از همه شما برای حضور یافتن در اینجا، و همچنین از این فرصت برای سخنرانی در آکادمی علوم سپاسگزارم. سیگمار کمی در مورد تاریخچه این آکادمی برای من گفت و کمی در راهروها قدم زدم. از مهمان نوازی شما بسیار متشکرم.

اما این نهادی با سنت فوق العاده ای از دانش پژوهی و اکتشاف است که بیش از ۳۰۰ سال قدمت دارد. من می ‌دانم که آلبرت انیشتین از جمله پر فروغ هایی است که در این آکادمی عضویت داشته است، بنابراین احتمالاً باید به اطلاع شما برسانم که در اظهارات امروزم اندکی به اخترفیزیک اشاره خواهم کرد، که البته به نفع همه خواهد بود.

می‌ خواهم از همه نهادهای میزبان، از جمله آتلانتیک- بروکه تشکر کنم. در ضمن، تاریخچه خود من با بروکه – پل- به بیش از ۲۰ سال پیش باز می گردد. من زمانی را که در دوران دولت کلینتون با همکارانی که از آلمان بازدید می کرند صرف کردم، به خوبی به یاد دارم. بسیار خوشحالم که در کنار شما صندوق مارشال آلمان، مؤسسه آسپن، و شورای آمریکایی در آلمان هستم. و حتماً می بایست از دان بنجامین، دوست و همکار عزیزی که از دوران دانشگاه، و خدمت در دولت کلینتون و دولت اوباما می شناسم، نام ببرم. از دیدنت بسیار خوشحالم.

در طول سال ها، این سازمان ها به ایجاد روابط و تقویت و تعمیق آنها بین کشورهای ما کمک کرده اند. یکی از نشانه های یک دموکراسی قوی، یک جامعه مدنی مقتدر و مستقل است، و من از میزبانانمان به خاطر مشارکت هایشان در دموکراسی در هر دو سوی اقیانوس اطلس و برای گرد هم آوردن ما امروز سپاسگزارم.

همانطور که زیگمار گفت و همانطور که می دانید، من در زمانی بسیار حساس برای اروپا، ایالات متحده و به نظر من برای جهان به برلین آمده ام. روسیه همچنان به تشدید تهدید خود علیه اوکراین ادامه می دهد، و ما در چند روز گذشته شاهد بوده ایم که با لفاظی های ستیزه جویانه فزاینده، نیروهای خود را در امتداد مرزهای اوکراین، و حال در بلاروس افزایش داده است.

روسیه بارها و بارها از توافقاتی که برای چندین دهه صلح را در سراسر این قاره برقرار نگه داشته اند روی گردانیده است، و همچنان به هدف قرار دادن ناتو – یک اتحاد دفاعی داوطلبانه که از نزدیک به یک میلیارد نفر در سراسر اروپا و آمریکای شمالی محافظت می کند – و اصول حاکم بر صلح و امنیت بین المللی که همه ما در دفاع از آن سهم داریم، ادامه می دهد.

این اصول که در پی دو جنگ جهانی و یک جنگ سرد برقرار گشتند، حق یک کشور برای تغییر مرزهای یک کشور دیگر با استفاده از زور، … تحمیل سیاست ها یا انتخاب های خود بر یک کشور دیگر از جمله اینکه با چه کسی می تواند ارتباط داشته باشد، … یا اعمال حوزه نفوذی که همسایگان مستقل را تحت اراده خود در می آورد را رد می کنند.

جایز شمردن نقض این اصول توسط روسیه با مصونیت همه ما را به دوران بسیار خطرناک تر و بی ثبات تر باز خواهد گرداند، دورانی که این قاره و این شهر به دو قسمت تقسیم می شدند، و سربازان در سرزمین های هیچگشت می زدند، و یک جنگ همه جانبه قریب الوقوع بود. این کار همچنین این پیام را به دیگران در سراسر جهان می رساند که این اصول غیرضروری هستند و آن نیز نتایج فاجعه باری در پی خواهد داشت.

به همین دلیل است که ایالات متحده و متحدان و شرکای ما در اروپا از نزدیک به آنچه که در اوکراین رخ می دهد توجه می کنند. این مسئله فقط درگیری بین دو کشور نیست. این مسئله فقط مربوط به روسیه و ناتو نیست. این یک بحران با پیامدهای جهانی است و مستلزم توجه و اقدام جهانی می باشد.

امروز اینجا، در حالیکه وضعیت که به سرعت تغییر می کند، می ‌خواهم سعی کنم به حقایق موضوع بپردازم.

برای شروع، روسیه ادعا می کند که این بحران مربوط به دفاع ملی، تمرینات نظامی، سیستم های تسلیحاتی و توافقنامه های امنیتی است. حالا، اگر این درست باشد، می ‌توانیم مسائل را به صورت مسالمت‌آمیز و دیپلماتیک حل و فصل کنیم. گام هایی هستند که ما – ایالات متحده، روسیه، کشورهای اروپایی می توانیم برای افزایش شفافیت، کاهش خطرات، پیشبرد کنترل تسلیحات، و ایجاد اعتماد پیش گیریم. ما در گذشته این کار را با موفقیت انجام داده‌ایم و می‌ توانیم دوباره آن را انجام دهیم.

در واقع، هفته گذشته هدف ما در گفتگوهای ثبات استراتژیک بین ایالات متحده و روسیه در شورای ناتو-روسیه و در سازمان امنیت و همکاری اروپا همین کار بود. در آن جلسات و جلسات بسیار دیگر، ایالات متحده و متحدان و شرکای اروپایی ما با روحیه عمل متقابل مرتب پیشنهادهایی را برای راه حل دیپلماتیک به روسیه ارائه دادند.

تاکنون، آمادگی ما برای تعامل با حسن نیت رد شده است، زیرا در حقیقت این بحران اساساً ربطی به تسلیحات یا پایگاه های نظامی ندارد. این بحران مربوط به حاکمیت و خودمختاری اوکراین و همه کشورها است و در اصل، نپذیرفتن یک اروپای کامل، آزاد و در صلح پس از جنگ سرد توسط روسیه است.

علیرغم همه نگرانی های عمیق ما در مورد تهاجم، اقدامات تحریک آمیز، و مداخله سیاسی روسیه – از جمله علیه ایالات متحده – دولت بایدن تمایل ما را برای پیگیری یک رابطه با ثبات تر و قابل پیش بینی تر؛ مذاکره توافقنامه ها در زمینه کنترل تسلیحات، مانند تمدید پیمان استارت نو و راه ‌اندازی گفتگوهای ثبات استراتژیک؛ پیگیری اقدامات مشترک برای رسیدگی به بحران اقلیمی و همکاری برای احیای توافق هسته ای ایران را به وضوح نشان داده است. ما از تعامل روسیه با ما در این تلاش ها قدردانی می کنیم.

علیرغم تهدیدهای بی پروای مسکو علیه اوکراین و افزایش خطرناک نیروهای نظامی در مرزها، و علیرغم ایجاد ابهام و پخش اطلاعات نادرست، ایالات متحده به همراه متحدان و شرکای ما یک مسیر دیپلماتیک را برای خروج از این بحران ساختگی ارائه کرده اند. به همین دلیل است که من به اروپا بازگشتم – دیروز در اوکراین بودم، امروز اینجا در آلمان هستم، و فردا برای دیدار با لاوروف، وزیر خارجه روسیه به سوئیس سفر خواهم کرد و باری دیگر به دنبال راه حل های دیپلماتیک خواهم بود.

ایالات متحده براستی به دنبال راه حل های دیپلماتیک است، و قطعاً دیپلماسی را به سایر گزینه ها ترجیح می دهد، و می دانیم که شرکای ما در اروپا نیز همین احساس را دارند. مردم و خانواده‌ها در سراسر این قاره نیز همینطور فکر می کنند، زیرا می‌ دانند که اگر روسیه به دیپلماسی دست رد زند، هزینه سنگینی را بر دوش خواهند داشت. ما همچنین با کشورهای غیر اروپایی و جامعه بین‌ المللی به طور کل در تعامل هستیم تا با هم از اصولی که از همه ما حفاظت می ‌کنند دفاع کرده و روشن سازیم که روسیه در صورت ایجاد درگیری هزینه سنگینی را متحمل خواهد شد.

بنابراین بیایید به آنچه که هم اکنون در خطر است، چه کسی واقعاً تحت تأثیر قرار خواهد گرفت، و چه کسی مسئول است به وضوح نگاهی بیاندازیم. در ۱۹۹۱، میلیون ها شهروند اوکراینی به پای صندوق های رأی رفتند تا بگویند که اوکراین دیگر تحت سلطه خودکامگان نخواهد بود، بلکه بر خود حکومت خواهد کرد. در ۲۰۱۴، مردم اوکراین برای دفاع از انتخاب خود برای آینده ای دموکراتیک و اروپایی ایستادگی کردند. آنها از آن زمان در زیر سایه اشغال روسیه در کریمه و تجاوز در دنباس زندگی می کنند.

روسیه با استفاده از نیروهای نیابتی جنگ در شرق اوکراین را هماهنگ و رهبری می کند، به جنگجویان تعلیم می‌ دهد، و تدارکات و نیازهای مالی آنها را فراهم می سازد؛ جنگی که منجر به کشته شدن بیش از ۱۴ هزار نفر اوکراینی گشته است. هزاران نفر دیگر زخمی شده اند. شهرها کاملاً ویران گشته اند. نزدیک به یک میلیون و نیم اوکراینی برای فرار از خشونت خانه های خود را ترک کرده اند. اوکراینی ها در کریمه و دنباس به شدت سرکوب می شوند. روسیه مانع عبور اوکراینی‌ ها از خط تماس می ‌شود و ارتباط آنها با بقیه کشور را قطع کرده است. صدها نفر از اوکراینی ها به عنوان زندانی سیاسی توسط روسیه و نیروهای نیابتی در حبس به سر می برند. صدها خانواده نمی دانند که آیا عزیزانشان زنده هستند یا مرده اند.

و نیازهای انسانی رو به افزایش هستند. نزدیک به سه میلیون اوکراینی، از جمله یک میلیون سالمند و نیم میلیون کودک، به غذا، سرپناه، و دیگر کمک ‌های حیاتی نیاز فوری دارند. البته روشن است که حتی اوکراینی‌هایی که دور از منطقه جنگی زندگی می‌ کنند نیز تحت تأثیر قرار گرفته اند. این کشور آنها است. اینها هموطنان شان هستند. و مردم در هیچ جای اوکراین از فعالیت‌های شریرانه روسیه در امان نیستند. مسکو به دنبال تضعیف نهادهای دموکراتیک اوکراین بوده، در سیاست ها و انتخابات اوکراین مداخله کرده، به منظور ارعاب رهبران اوکراین و اعمال فشار بر مردم آن راه انرژی و بازرگانی را بسته، برای ترویج بی‌اعتمادی به تبلیغات و پخش اطلاعات نادرست متوسل شده، و زیرساخت‌های حیاتی این کشور هدف را حملات سایبری قرار داده است. کارزار برای بی ثبات کردن اوکراین بی وقفه بوده است.

و اکنون روسیه آماده است که حتی فراتر از این هم رود. تلفات انسانی تجاوز مجدد روسیه به اوکراین به مراتب بیشتر از آن چیزی خواهد بود که تا به امروز دیده ایم. روسیه اقدامات خود را با این ادعا که اوکراین به نوعی تهدیدی برای امنیت این کشور محسوب می شود، توجیه می کند. این وارونه کردن واقعیت است. نیروهای چه کشوری دیگری را محاصره کرده اند؟ کدام کشور قلمرو دیگری را از به زور گرفته است؟ ارتش کدام کشور چند برابر ارتش دیگری است؟ کدام کشور از سلاح های هسته ای برخوردار است؟ اوکراین در اینجا متجاوز نیست؛ اوکراین فقط برای زنده ماندن تلاش می کند. باعث تعجب هیچنخواهد شد که روسیه با اقدامی تحریک آمیز حادثه ای ایجاد کند و سپس سعی کند از آن برای توجیه مداخله نظامی خود استفاده کند، به این امید که تا جهان متوجه این ترفند شود برای واکنش دیر خواهد بود.

گمانه ‌زنی‌های زیادی درباره نیات واقعی پرزیدنت پوتین وجود دارد، اما واقعاً لزومی ندارد که بخواهیم حدس بزنیم. او بارها به ما گفته است. او در حال فراهم کردن بستر برای تهاجم است؛ چرا که به باور او اوکراین یک کشور با حق حاکمیت مستقل نیست. او در سال ۲۰۰۸ به صراحت به پرزیدنت بوش گفت: “اوکراین یک کشور واقعی نیست.” او در سال ۲۰۲۰ گفت: “اوکراینی‌ها و روس‌ها یک ملت و مثل هم هستند.” همین چند روز پیش، وزارت امور خارجه روسیه برای گرامیداشت سالگرد اتحاد اوکراین و روسیه در سال ۱۶۵۴ توییتی را منتشر کرد. این پیامی کاملاً غیرقابل انکار است که به ویژه در این هفته منتشر می‌شود.

و بنابراین خطرات اوکراین کامل تر به چشم می خورند. مسئله فقط تهاجم و یک جنگ احتمالی نیست. مسئله این است که آیا اوکراین حق دارد به عنوان یک کشور مستقل وجود داشته باشد یا خیر؛ و این است که آیا اوکراین حق دارد یک دموکراسی باشد یا خیر.

این شرایط منحصر به اوکراین نیست. همه جمهوری‌های سوسیالیستی شوروی سابق در سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۱ به کشورهای مستقل تبدیل شدند. یکی از آنها گرجستان است. روسیه در سال ۲۰۰۸ آن را مورد تهاجم قرار داد. با گذشت سیزده سال، نزدیک به ۳۰۰ هزار شهروند گرجستان هنوز از خانه‌هایشان آواره هستند. یکی دیگر از آن کشورها مولداوی است. روسیه برخلاف خواست مردم آن کشور نیروها و مهماتش را در آنجا نگهداری می‌ کند. اگر روسیه به اوکراین حمله کند و آن را اشغال کند، بعد از آن چه اتفاقی خواهد افتاد؟ روسیه مطمئناً تلاش های خود را برای تبدیل همسایگانش به کشورهای دست نشانده، کنترل فعالیت های آنها و سرکوب هرگونه بیان دموکراتیک تشدید خواهد کرد. هنگامی که اصول حاکمیت و خودمختاری زیر پا گذاشته می شوند، به دنیایی بازمی‌ گردید که در آن قوانین و مقرراتی که ما طی دهه ‌ها با هم شکل داده‌ایم فرسوده و سپس ناپدید می‌شوند.

و این باعث شده است که برخی از دولت‌ها هر کاری که لازم است را برای رسیدن به خواسته هایشان انجام دهند، حتی اگر این به معنای قطع اینترنت یک کشور دیگر، قطع نفت در سرمای زمستان یا اعزام تانک باشد – تمام تاکتیک‌هایی که روسیه در سال های اخیرعلیه سایر کشورها به کار برده است. به همین دلیل است که دولت ها و شهروندان در همه جا باید به آنچه در اوکراین اتفاق می افتد اهمیت دهند. این ممکن است یک مناقشه در منطقه ‌ای دوردست یا یک نمونه دیگر از قلدری روسیه به نظر رسد، اما در واقع اصولی که جهان را برای دهه ‌ها امن‌ تر و باثبات ‌تر کرده‌اند، در خطر هستند.

اکنون روسیه می گوید مشکل ناتو است. و این مسخره است. ناتو به گرجستان حمله نکرد؛ ناتو به اوکراین حمله نکرد. روسیه بود که به اوکراین حمله کرد. ناتو یک ائتلاف دفاعی است که هیچ قصد تهاجمی در قبال روسیه ندارد. برعکس، تلاش های ناتو برای تعامل با روسیه سال ها ادامه داشته و متأسفانه توسط این کشور رد شده اند. برای مثال، در قانون تأسیس ناتو-روسیه که با هدف اعتمادسازی و افزایش رایزنی‌ها و همکاری‌ها ایجاد شد، ناتو متعهد گشت قدرت نظامی خود را در شرق اروپا به میزان چشمگیری کاهش دهد. و درست همین کار را انجام داده است.

روسیه نیز متعهد شد که همین خویشتنداری را در زمینه استقرار نیروهای متعارف خود در اروپا، انجام دهد. اما به جای این کار، بار دیگر به دو کشور هجوم برد. روسیه می‌گوید که ناتو در حال محاصره کردن روسیه کرده است. اما در حقیقت، تنها ۶ درصد از مرزهای روسیه با کشورهای عضو ناتو مشترک هستند. این را با اوکراین مقایسه کنید که اکنون واقعاً توسط نیروهای روس محاصره شده است. در کشورهای بالتیک و لهستان، حدود پنج هزار نیروی ناتو حضور دارند که اهل آن کشورها نیستند و حضور آنها دائمی نیست و چرخشی است. روسیه در مرزهای اوکراین دست ‌کم ۲۰ برابر این تعداد نیرو مستقر کرده است.

پرزیدنت پوتین می ‌گوید که ناتو، “موشک‌ها را در بالکن خانه ما مستقر کرده است.” اما این روسیه است که موشک‌های پرتاب از زمین و میان‌بردی را تولید کرده که می ‌توانند به آلمان و تقریباً تمام سرزمین‌های کشورهای اروپایی عضو ناتو برسند. این در حالی است که روسیه یکی از طرف‌های پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد است؛ پیمانی که این موشک‌ها را ممنوع کرده است. در حقیقت، این تخلف روسیه به فسخ آن معاهده منجر شده و این امر امنیت همه ما را کمتر کرده است.

همچنین شایان ذکر است که اگرچه روسیه عضو ناتو نیست، اما در واقع مانند بسیاری از کشورهای غیر عضو ناتو، از صلح، ثبات و رفاهی که ناتو به ایجاد آن کمک کرده است، بهره مند بوده است. بسیاری از ما تنش‌ها و هراس‌های دوران جنگ سرد را به خوبی به یاد داریم. گام‌هایی که اتحاد جماهیر شوروی و غرب در آن سال‌ها به منظور ایجاد تفاهم و وضع قوانین مورد توافق در رابطه با نحوه عملکرد کشورهای ما در قبال یکدیگر برداشتند، همه جا با استقبال مردم رو‌به‌ رو شد؛ چرا که آنها التهاب را کاهش دادند و احتمال وقوع درگیری نظامی را کم کردند. این دستاوردها نتیجه تلاش فراوان افرادی از همه طرف ‌ها است. اکنون ما می‌بینیم که نتیجه آن کار سخت، بر باد رفته است.

به عنوان مثال در ۱۹۷۵، همه کشورهای سازمان امنیت و همکاری اروپا از جمله روسیه، قانون نهایی هلسینکی را امضا کردند که ده اصل راهنمای رفتار بین ‌المللی، از جمله احترام به حاکمیت ملی، عدم استفاده از زور یا تهدید، تجاوز ناپذیری مرزها، تمامیت ارضی کشورها، حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات؛ و عدم مداخله در امور داخلی را تثبیت کرد. روسیه از آن زمان تک تک این اصول را در اوکراین زیر پا گذاشته و بارها بیزاری خود را نسبت به آنها آشکاراً بیان کرده است.

در ۱۹۹۰، کشورهای سازمان امنیت و همکاری اروپا، از جمله روسیه، با سند وین، مجموعه ای از اقدامات برای اعتمادسازی و ایجاد امنیت برای افزایش شفافیت و قابلیت پیش بینی در مورد فعالیت های نظامی، از جمله تمرینات نظامی موافقت کردند. روسیه اکنون به طور انتخابی از این مقررات پیروی می کند. به عنوان مثال، رزمایش‌های نظامی در مقیاس بزرگ برگزار می‌ کند که ادعا دارد از الزامات اطلاع رسانی و نظارت سند وین مستثنی هستند، زیرا بدون اطلاع قبلی به نیروهای درگیر انجام می‌ گیرند. پاییز گذشته، روسیه با بیش از صد هزار سرباز در بلاروس تمرینات نظامی انجام داد. غیرممکن است که این تمرینات بدون توجه صورت گیرند. مسکو هیچ اطلاعاتی در مورد نیروهای نظامی خود در گرجستان ارائه نداده است، سازمان امنیت و همکاری اروپا را از افزایش نیروهای نظامی خود در بهار گذشته در اطراف اوکراین مطلع نکرده است، و به پرسش های اوکراین در مورد آنچه که انجام می دهد پاسخ نداده است، و همه اینها بر اساس توافقنامه سال ۱۹۹۰ لازم هستند.

در ۱۹۹۴، روسیه، ایالات متحده و بریتانیا در پیمانی به نام تفاهم نامه بوداپست متعهد گشتند “به استقلال و حق حاکمیت و مرزهای کنونی اوکراین احترام بگذارند و از استفاده از زور یا تهدید علیه این کشور خودداری کنند.” این وعده ها به اوکراین کمک کرد تا از زرادخانه هسته ای خود که پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی به ارث برده بود و در آن زمان سومین زرادخانه هسته ای بزرگ جهان بود، دست بردارد. ما باید از مردم ساکن در کریمه و دنباس بپرسیم که با این تعهدات چه کرده اند.

نمونه‌های بسیار بیشتری وجود دارند که من می ‌توانم به آنها اشاره کنم. از همه آنها یک نتیجه‌ گیری می توان کرد: یک کشور بارها و بارها تعهداتش را نقض کرده و مقرراتی را که با آنها موافقت کرده به رغم تلاش های فراوان دیگران برای انجام آنها در همه مراحل نادیده گرفته است. و آن کشور روسیه است. البته، روسیه حق دارد از خود دفاع کند و ایالات متحده و اروپا آماده هستند تا در مورد نگرانی‌های امنیتی روسیه و نحوه رسیدگی متقابل به آنها گفتگو کنند. روسیه نگرانی هایی در مورد امنیت و اقدامات خود دارد و می گوید ایالات متحده و اروپا و ناتو به نوعی این امنیت را تهدید می کنند. ما نگرانی های عمیقی در مورد اقدامات روسیه داریم که امنیت ما را تهدید می کند. ما می توانیم در مورد همه اینها صحبت کنیم. اما ما در مورد اصول حق حاکمیت یا تمامیت ارضی مندرج در منشور سازمان ملل را که توسط شورای امنیت سازمان ملل تایید شده مذاکره نخواهیم بود.

اگر می توانستم با مردم روسیه صحبت کنم، به آنها می گفتم که شما سزاوار این هستید که مانند همه مردم در همه جا با امنیت و کرامت زندگی کنید و هیچ– نه اوکراین، نه ایالات متحده، نه ناتو یا سایر اعضا خطری برای آن ایجاد نمی کنند. اما آنچه که واقعاً امنیت شما را به خطر می اندازد، جنگ بیهوده با همسایگان تان در اوکراین و تمام هزینه هایی است که به همراه خواهد داشت، بیش از همه برای جوانانی که حتی ممکن است جان خود را از دست دهند.

کووید سرتاسر سیاره را فرا گرفته است، ما با یک بحران اقلیمی مواجه هستیم، باید اقتصاد جهانی را بازسازی کنیم، همه اینها توجه و منابع ما را می طلبد، آیا شما واقعاً به یک درگیری خشونت آمیز که احتمالاً به طول خواهند انجامید نیاز دارید؟ آیا این واقعاً زندگی شما را امن تر، مرفه تر و پر از فرصت خواهد کرد؟ فقط به این بیاندیشید که اگر کشور بزرگی مانند روسیه منابع خود، به ویژه استعدادهای خارق‌العاده منابع انسانی خود، یعنی مردمش را برای رسیدگی به مهمترین چالش‌های دوران ما اختصاص دهد، می ‌تواند چه دستاوردهایی داشته باشد. ما در ایالات متحده، و شرکای ما در اروپا از آن استقبال خواهیم کرد.

من فردا با لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه دیدار خواهم کرد و از روسیه خواهم خواست که به توافق‌هایی که طی چندین دهه به آنها پایبند گشته، بازگردد و با ایالات متحده و هم‌پیمانان و شرکای ما در اروپا همکاری کند تا آینده‌ای را رقم بزند که می‌تواند امنیت متقابل ما را تضمین کند. اما همچنین به وضوح خواهم گفت که این امکان بالقوه با تجاوزگری روسیه علیه اوکراین نابود خواهد شد و همان نتیجه‌ای را که مسکو همواره از آن گله ‌مند است – یعنی تقویت ائتلاف دفاعی ناتو – را در پی خواهد داشت.

اینها مسائل دشواری است که ما با آن روبرو هستیم. حل و فصل آنها به سرعت انجام نخواهد گرفت. مطمئناً انتظار ندارم که فردا در ژنو آنها را حل کنیم. اما می توانیم درک متقابل خود را ارتقاء دهیم. و این، همراه با کاهش تشدید نظامی روسیه در مرزهای اوکراین می تواند در هفته های آینده ما را از این بحران دور کند. در همین حال، ایالات متحده به همکاری با هم‌پیمانان و شرکای‌مان در ناتو، اتحادیه اروپا، سازمان امنیت و همکاری در اروپا، گروه هفت، سازمان ملل متحد، و در سراسر جامعه بین‌ المللی ادامه خواهد داد تا روشن کند که دو مسیر پیش روی روسیه قرار دارد: مسیر دیپلماسی که می ‌تواند به صلح و امنیت منجر شود. و مسیر تجاوزگری که نتیجه آن درگیری، پیامدهای شدید، محکومیت بین‌ المللی خواهد بود. ایالات متحده و هم‌پیمانان ما همچنان در کنار اوکراین و آماده برای رویارویی با روسیه در هر یک از این دو مسیر ایستاده‌اند.

تصادفی نیست که من این اندیشه‌ها را اینجا در برلین ارائه می‌کنم. شاید هیچ جای جهان به اندازه این شهر اختلافات دوران جنگ سرد را تجربه نکرده باشد. این جا بود که پرزیدنت کندی همه انسان‌های آزاد را شهروندان برلین نامید. این جا بود که پرزیدنت ریگان از آقای گورباچف ​خواست که آن دیوار را خراب کند. به نظر می‌رسد که پرزیدنت پوتین می‌خواهد به آن دوران بازگردد. امیدواریم چنین نباشد. اما اگر او انجام چنین کاری را انتخاب کند، با همان عزم و همان وحدتی که نسل‌های گذشته رهبران و شهروندان به منظور پیشبرد صلح، پیشبرد آزادی، ارتقاء کرامت انسانی در سراسر اروپا و جهان به نمایش گذاشتند، رو‌ به‌ رو خواهد شد.

از این که به سخنان من گوش دادید، بسیار سپاسگزارم. (تشویق و تمجید.)

مشاهده محتوای اصلی: h ps:www.s a e.gov he-s akes-of- ussia -agg essio -fo -uk ai e-a d-beyo d

این ترجمه‌ جهت رفاه خواننده ارائه شده‌اند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.

حقیقت در برابر دروغ: انتشار اطلاعات نادرست توسط روسیه درباره اوکراین

ترجمه فارسی

Sha e his page o :

وزارت امور خارجه ایالات متحده دفتر سخنگو گزاره‌برگ ۲۰ ژانویه ۲۰۲۲

وزارت امور خارجه ایالات متحده با همکاری آژانس بین‌سازمانی ایالات متحده از تلاش چندین نهاد نظامی و اطلاعاتی روسیه که در رویارویی اطلاعاتی برای هدف قرار دادن اوکراین درگیر هستند، آگاه است. این فعالیت‌ها شامل انتشار اطلاعات نادرست و تبلیغات، با هدف متجاوز نشان دادن اوکراین و مقامات دولتی اوکراین، در روابط میان روسیه و اوکراین است. این‌گونه اقدامات به این منظور طراحی شده است که کشورهای غربی را تحت تأثیر قرار دهد تا آنها باور کنند که رفتار اوکراین می‌تواند یک مناقشه جهانی را به راه اندازد، و شهروندان روسیه را متقاعد کند که اقدام نظامی روسیه در اوکراین امری ضروری است. در زیر نمونه‌هایی از دروغ‌های روسیه درباره بحران کنونی و دلایل آن، و نیز حقیقت امر آمده است:

دروغ: اوکراین و مقامات دولت اوکراین در رابطه میان روسیه و اوکراین متجاوز هستند.۱

حقیقت: اظهارات دروغین رژیم پوتین طرف قربانی، یعنی اوکراین، را مقصر تجاوز روسیه معرفی می‌کند. روسیه در سال ۲۰۱۴ اوکراین را مورد حمله قرار داد، کریمه را اشغال کرده است، نیروهای مسلح را در دنباس کنترل می‌کند، و اکنون بیش از ۱۰۰ هزار نیرو را در مرز اوکراین مستقر کرده است و پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، تهدید می‌کند که اگر خواسته‌هایش برآورده نشود، اقدامات «تلافی‌جویانه نظامی- تکنیکی» را اجرا خواهد کرد.

دروغ: غرب اوکراین را به سمت درگیری سوق می‌دهد.۲

حقیقت: مسکو با مستقر کردن بیش از ۱۰۰ هزار سرباز در مرز اوکراین، بدون هر گونه فعالیت نظامی مشابه در سوی دیگر مرز در اوکراین، بحران کنونی را برانگیخت. نهادهای نظامی و اطلاعاتی روسیه اوکراین را آماج اطلاعات نادرست قرار می‌دهند و به این ترتیب می‌کوشند که اوکراین و مقامات دولتی اوکراین را به عنوان متجاوز در رابطه روسیه و اوکراین معرفی کنند. دولت روسیه می‌کوشد که جهان را فریب دهد تا جهان تصور کند که رفتار اوکراین می‌تواند یک مناقشه جهانی را برانگیزد و نیز شهروندان روسیه را متقاعد کند که اقدام نظامی روسیه علیه اوکراین امری ضروری است. روسیه دیگران را برای تجاوزگری‌های خود سرزنش می‌کند، اما این مسئولیت بر عهده مسکو است که از طریق تنش‌زدایی و دیپلماسی این بحران را به شیوه‌ای مسالمت‌آمیز پایان دهد.

مسکو در سال ۲۰۱۴ اوکراین را مورد حمله قرار داد، کریمه را اشغال کرده است، و همچنان بر آتش مناقشه در شرق اوکراین می‌دمد. این مطابق با همان الگوی رفتاری روسیه در تضعیف حاکمیت و تمامیت ارضی کشورهای منطقه است که از آن جمله می‌توان به حمله به گرجستان و اشغال بخش‌هایی از آن در سال ۲۰۰۸، و عمل نکردن به تعهدات سال ۱۹۹۹ خود مبنی بر خروج نیروها و مهماتش از مولداوی – که هم‌چنان بدون موافقت دولت آن کشور در آن باقی مانده‌اند – اشاره کرد.

دروغ: اعزام نیروهای رزمی توسط روسیه صرفاً تغییر موضع نیروها در قلمرو خود آن کشور است.۳

حقیقت: استقرار بیش از ۱۰۰ هزار نیروی نظامی روس، از جمله نیروهای رزمی میدان‌دیده، و جنگ‌افزارهای تهاجمی به مرزهای کشوری که روسیه قبلاً آن را مورد حمله داده و هم‌چنان بخش‌هایی از آن را در اشغال خود دارد، آن هم بدون هر گونه توضیح قابل قبول و بی ضرر و زیانی، صرفاً جابه‌جایی نیروها نیست. این اقدام تهدیدی روشن و تازه توسط روسیه علیه حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین است. این انباشت نیروها، به همراه اقدامات فعال در زمینه انتشار اطلاعات نادرست با هدف تضعیف اعتماد به دولت اوکراین و ایجاد دستاویزی برای تهاجم بیشتر روسیه، طراحی شده است.

دروغ: ایالات متحده حملات انجام شده با سلاح‌های شیمیایی در دنباس را برنامه‌ریزی کرده است.۴

حقیقت: ایالات متحده و روسیه از طرف‌های کنوانسیون منع جنگ‌افزارهای شیمیایی هستند. ایالات متحده مطابق تعهدات خود تحت آن توافق بین‌المللی، از جنگ‌افزارهای شیمیایی استفاده نمی‌کند. اما دولت روسیه در سال‌های اخیر دو بار از جنگ‌افزارهای شیمیایی به منظور حمله و تلاش برای ترور مخالفان، از جمله در خاک کشورهای دیگر، استفاده کرده است. ایالات متحده به جای آن که مانند روسیه بر آتش مناقشه در در شرق اوکراین بدمد، بیش از ۳۵۱ میلیون دلار کمک بشردوستانه به افراد آسیب‌دیده از تجاوزگری مسکو در آن جا از سال ۲۰۱۴ تاکنون ارائه کرده است. روسیه از بیانیه‌های مقامات بلندپایه و رسانه‌های فعال در امر انتشار اطلاعات نادرست و تبلیغات به منظور پخش عامدانه دروغ‌های آشکار بهره‌برداری می‌کند تا به این ترتیب دستاویزی برای اقدام نظامی به وجود آورد.

دروغ: روسیه از روس‌تباران در اوکراین دفاع می‌کند.۵

حقیقت: هیچ گونه گزارش معتبری مبنی بر این که روس‌تباران و یا روس‌زبانان مورد تهدید دولت اوکراین باشند، وجود ندارد. اما گزارش‌های معتبری  در دست است که نشان می‌دهد اوکراینی‌ها در کریمه تحت اشغال روسیه و در دنباس، با سرکوب فرهنگ و هویت ملی خود روبه‌رو هستند و در محیطی آکنده از سرکوب و هراس زندگی می‌کنند. روسیه در کریمه اوکراینی‌ها را مجبور می‌کند که یا شهروندی روسیه را بپذیرند و یا دارایی‌هایشان، دسترسی‌شان به مراقبت‌های بهداشتی، و شغل‌شان را از دست بدهند. کسانی که به گونه‌ای مسالمت‌آمیز مخالفتشان را با اشغال یا سلطه روسیه ابراز می‌کنند، با خطر حبس بنا بر دلایل بی‌پایه، یورش پلیس به خانه‌های‌شان، تبعیض مورد تأیید حکومت، و در برخی موارد شکنجه و دیگر آزار و اذیت‌ها مواجه هستند. اقلیت‌های مذهبی و قومی به عنوان افراد «افراطی» و «تروریست» مورد تحقیق و پیگرد قانونی قرار می‌گیرند.

دروغ: ناتو از زمان پایان جنگ سرد علیه روسیه توطئه کرده، با نیروهایش روسیه را محاصره کرده، وعده‌های ادعایی مبنی بر عدم گسترش خود را زیر پا گذاشته، و با چشم‌انداز عضویت اوکراین در این ائتلاف امنیت روسیه را تهدید کرده است.۶

حقیقت: ناتو یک ائتلاف دفاعی است که هدفش محفاظت از کشورهای عضو است. همه هم‌پیمانان ناتو در نشست سران بروکسل در ژوئن ۲۰۲۱ بار دیگر تأکید کردند که «این ائتلاف به دنبال مناقشه نیست و هیچ‌گونه تهدیدی برای روسیه به وجود نمی‌آورد.» در حقیقت، شخص پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، در سال ۲۰۰۲ گفته بود: «هر کشوری حق دارد نحوه تضمین امنیت خود را انتخاب کند. این درباره کشورهای حوزه دریای ‌بالتیک نیز صدق می‌کند. دوم، و به طور مشخص‌تر، ناتو در درجه نخست یک ائتلاف دفاعی است.»

ناتو روسیه را محاصره نکرده است – مرزهای زمینی روسیه کمی بیش از ۲۰ هزار کیلومتر است. تنها یک شانزدهم آن (یعنی ۱۲۱۵ کیلومتر) مرزهای مشترک با اعضای ناتو است. روسیه با ۱۴ کشور مرزهای زمینی مشترک دارد. تنها پنج کشور اعضای ناتو هستند.

ناتو در سال ۲۰۱۶ در واکنش به استفاده روسیه از نیروی نظامی علیه همسایگانش، چهار گروه رزمی چند‌ملیتی را در کشورهای حوزه دریای بالتیک و لهستان مستقر کرد. این نیروها چرخشی، دفاعی، و متناسب هستند و کشورهای میزبان حضور آنها را درخواست کرده‌اند. تا قبل از تصرف غیرقانونی کریمه توسط روسیه، هیچ طرحی برای اعزام نیروهای ائتلاف به جناح شرقی این ائتلاف وجود نداشت.

ناتو هرگز قول نداده است که اعضای جدیدی نپذیرد. گسترش یافتن ناتو بر ضد روسیه نیست. هر ملت مستقلی حق دارد تمهیدات امنیتی خود را برگزیند و برای دفاع از خود به ائتلاف‌های منطقه‌ای وارد شود. این یک اصل بنیادین امنیت اروپا است که در منشور سازمان ملل بازتاب یافته و اصلی است که روسیه در اسناد بین‌المللی و منطقه‌ای متعدد، مانند «قانون نهایی هلسینکی»، آن را تأیید کرده است.

نقشه‌ای که مرزهای روسیه با ناتو را به تصویر می‌کشد.

مرزهای نشان داده شده در نقشه لزوماً از اعتبار اجرایی برخوردار نیستند.

دروغ: غرب دیپلماسی را رها کرده و مستقیماً به سراغ اقداماتی مانند تحریم‌ها رفته است.۷

حقیقت: ایالات متحده و شرکای ما برای حل این بحران درگیر دیپلماسی فشرده، از جمله مستقیماً با دولت روسیه، هستند. رئیس‌جمهوری بایدن دو بار با رئیس‌جمهوری پوتین گفت‌وگو کرده است و مقامات ایالات متحده، به عنوان بخشی از یک تلاش دیپلماتیک فراگیر به منظور حل مسالمت‌آمیز این وضعیت، ده‌ها جلسه و تماس تلفنی سطح بالا را با همتایان روس و اروپایی خود انجام داده‌اند. حال باید دید که آیا روسیه مایل است مسئولیت‌های خود را به عنوان یک عضو جامعه جهانی انجام دهد و گام‌هایی را برای تنش‌زدایی از بحرانی که خودش ایجاد کرده بردارد یا نه. اما ما در عین حال، هم علنی و هم به طور خصوصی، این را کاملاً روشن کرده‌ایم که اگر رئیس‌جمهوری پوتین مسیر حملات بیشتر به اوکراین را انتخاب کند، ما و شرکای‌مان هزینه‌های اقتصادی سریع و شدیدی را بر اقتصاد روسیه تحمیل خواهیم کرد.

۱ رئیس‌جمهوری پوتین: «اکنون آنها به ما می‌گویند، جنگ، جنگ، جنگ. به نظر می‌رسد اوکراینی‌ها برای یک عملیات دیگر در دنباس آماده می‌شوند و به ما هشدار می‌دهند که سر راه آنها قرار نگیریم، چون در غیر آن صورت تحریم در کار خواهد بود.»

h ps:web.a chive.o gweb20220110200851h ps:www.ms .come -gb ewswo ld ussia -me ce a ies-deploy- i o-eas e -uk ai e-sou ces-claima -AAS5OBj?hss_cha el=fbp-44821210086 

۲ رئیس‌جمهوری پوتین: «ما باید نه تنها برای امروز و نه تنها برای هفته آینده، بلکه در کوتاه‌مدت مراقب امنیت خود باشیم. روسیه چگونه می‌تواند با این همه مسائل زندگی کند؟ آیا ما همیشه باید به هوش باشیم، ببینیم آنجا چه اتفاقی می‌افتد، و چه زمانی ممکن است حمله‌ای روی دهد؟ اما اگر ما نهایتاً وارد آن مناقشه‌ای که درباره آن می‌پرسید شویم، معنای همه این‌ها چیست؟ این انتخاب ما نیست و ما این را نمی‌خواهیم.»

h ps:web.a chive.o gweb20211230075113h p:e .k emli . ueve sp eside a sc ip s67438 

۳ ریابکوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه: «فقط خود ما درباره کاری که در قلمرومان می‌کنیم، تصمیم خواهیم گرفت.»

h ps:a chive.is8q8NK#selec io -3851.30-3851.69 

۴ سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه: «ما حضور بیش از ۱۲۰ عضو گروه‌های مزدور ایالات متحده در شهرهای آودیوکا و کراسنی لیمان با هدف انجام اقدامات تحریک‌آمیز را شناسایی کرده‌ایم … تانک‌های پر از مؤلفه‌های شیمیایی ناشناس به منظور انجام این اقدامات تحریک‌آمیز به شهرهای آودیوکا و کراسنی لیمان ارسال شده‌اند.»

h ps:web.a chive.o gweb20211225083153h ps:www. hemoscow imes.com20211221us-me ce a ies- p epa i g-do bass-p ovoca io – ussia -defe se-chief-a75892 

۵ رئیس‌جمهوری پوتین: ‌«ما می‌بینیم و می‌دانیم که در دنباس چه روی می‌دهد. قطعاً به نظر می‌رسد که مانند نسل‌کشی است.»‌

h ps:web.a chive.o gweb20220108143615h ps:www.bbc.com ewswo ld-eu ope-59599066 

۶ کرملین: «… در پس زمینه همه این رویدادها توسعه نظامی فعال کشورهای ناتو در خاک اوکراین رقم می‌خورد و این تهدید مستقیمی را برای امنیت روسیه به وجود می‌آورد.»

h ps:web.a chive.o gweb20220110013538h ps:www.jpos .comi e a io alpu i – ells-uks-joh so – a o- membe s-a e- h ea e i g- ussia-f om-uk ai e-688642 

۷ یوری اوشاکوف، مشاور امور خارجی رئیس‌جمهوری: «تحریم‌های آینده ایالات متحده اشتباهی خواهد بود که نیاکان ما آن را خطایی فاحش می‌دانستند. در ۳۰ سال گذشته اشتباهات فراوانی رقم خورده است و بهتر است که ما در این شرایط از ارتکاب اشتباهات بیشتر پرهیز کنیم.»

h ps:web.a chive.o gweb20220108121328h ps:www.voa ews.comabide -affi ms-sa c io s- h ea -pu i – says- ha -would-be-colossal-mis ake-6376182.h ml 

برای مشاهده محتوای اصلی: h ps:www.s a e.govfac -vs-fic io – ussia -disi fo ma io -o -uk ai e

این ترجمه‌ها جهت رفاه خواننده ارائه شده‌اند و فقط باید متن اصلی انگلیسی را معتبر دانست.