جوادالائمه کیست
جوادالائمه کیست
امام محمدتقی(ع) بخاطر بخشش فراوان به «جوادالائمه» معروف شدند.
چرا امام محمد تقی(ع) را جواد الائمه می‌گویند؟
امام محمدتقی(ع) بخاطر بخشش فراوان به «جوادالائمه» معروف شدند.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ حضرت امام محمدتقی(ع)، معروف به جواد الائمّه علیه السلام، نهمین پیشوای معصوم و جوان ترین امام شهید که در عمر کوتاه اما با برکت خود میراث ماندگارِ فرهنگِ تشیّع را پاس داشت. ایشان در مدینه شهر پیامبر(ص) در سال ۱۹۵ ق. به دنیا آمدند و سرانجام در ۲۵ سالگی در راه تحقق بخشیدن به آرمان‌های مقدس اسلام و اجداد طاهرینشان در سال ۲۲۰ ق. توسط معتصم عباسی مسموم شدند و سپس جان به جان آفرین تقدیم کردند.
لقب‌هایی كه برای امام نهم تنها فرزند امام رضا(ع) در تاریخ زندگانی آن حضرت به كار رفته است، گویای فضایل و اوصاف الهی این امام است و امتیازات این اسوه عالی را نشان می دهد. «جواد» و «تقی» مهم ترین و مشهورترین القاب امام نهم است. البته در میان ایرانیان بیشتر لقب جواد رایج است و آن حضرت با عنوان «جوادالائمه» شناخته می شوند. جود و بخشش و سخاوتمندی فوق العاده امام، عامل اشتهار آن حضرت به جواد بوده است.
بخشش در راه خدا، یکی از ویژگی های برجسته اهل بیت پیامبر است و آنان برای جلب رضایت پروردگار، کمک های فراوانی به نیازمندان می‌کردند. امام نهم نیز با لقب «جواد» یکی از نامداران دادرسی و ضعیف نوازی در طول زندگی کوتاه دنیایی اش بودند. آن حضرت در نیکی و کمک به مردم، به ویژه نیازمندان و در راه ماندگان، از باسخاوت ترین مردم زمان خویش شمرده می شدند. برنامه عملی امام جواد علیه السلام بر اساس نامه ای بود که از سوی پدر بزرگوارش، امام رضا علیه السلام از خراسان برای ایشان فرستاده شده بود. امام رضا علیه السلام در این نامه به فرزند عزیزش نوشتند: «من به دلیل حقی که بر تو دارم، از تو می خواهم هرگاه تصمیم به خارج شدن از منزل داری، از درِ بزرگ داخل و خارج شوی. هنگامی که سوار مرکب خود می شوی، همراه خود طلا و نقره بردار و هراز تو درخواست کمک نمود، به او نیکی کن.»
نهمين پيشواى ما را به خاطر دست بخشنده و گستردگی جود و كرم، «جواد» مى‌خوانند. امام جواد(ع) وقتی خبر بیماری کسی را می‌شنید، به عیادتش می‌شتافت و از او دلجویی می‌کرد. غذای امام جواد(ع) همانند جد بزرگوارش امیرمؤمنان(ع) خیلی ساده و به دور از تشریفات بود. ایشان همانند فقیران جامعه غذا می‌خوردند و با دیگران هم غذا می‌شدند. در بسيارى از احاديث آمده است كه آن حضرت از آنچه در درون ضماير مردم مى‌گذشته و يا رويدادهايى كه در آينده براى آنها پيش مى‌آمده، مطّلع بوده و از آنها خبر مى‌داده اند.
در اینجا مواردی از جود و احسان حضرتش را به نظاره می نشینیم:
علی‌بن مهزیار می‌گوید که دیدم حضرت امام جواد(ع) نماز واجب و غیر واجب خود را در یک قبای خز طارونی به جای آوردند و به من هم قبای خز دیگری بخشیدند و فرمودند: «این لباس را هنگام نماز پوشیده‌ام» سپس به من فرمودند: «ای علی! این لباسِ اهدایی را هنگام نماز خواندن بپوش.»
«محمد بن سهل بن الیسع قمی» از افرادی است که به افتخار دریافت لباس متبرک از امام نهم علیه‌السلام نائل آمده است. او در این باره می‌گوید که من در شهر مکه مجاور بودم. از آنجا به مدینه آمدم و به حضور حضرت جواد(ع) رسیدم. در نظر داشتم که از آن امام عالیقدر درخواست کنم که به من لباسی به عنوان تبرک عنایت کند؛ اما فرصت نشد و از محضرشان خداحافظی کردم، و از شهر مدینه منوره بیرون آمدم.
در همین موقع که به راه افتاده بودم، پیکی از راه رسید. او لباسی را به همراه داشت که در بقچه‌ای پیچیده بود و از اهل کاروان درباره «محمد بن سهل قمی» می‌پرسید تا این که به من رسید و من را شناخت. به من گفت: «مولای تو (امام جواد علیه‌السلام) این لباس را برایت هدیه فرستاده است». لباس‌های اعطایی امام علیه‌السلام دو لباس نرم و نازک بود. احمد بن محمد گفته است: «محمد بن سهل قمی» از دنیا رفت. من او را غسل دادم و در آن دو لباس اهدایی امام علیه‌السلام او را کفن کردم.
انتهای پیام
از جواد الائمه با سخاوت تر کیست؟ فرزند امام رضا (ع) سر چشمه جود و سخا
از امامی می خواهیم سخن بگوییم که الگویی شایسته از بخشندگی و نیکوکاری است، زندگی امام جواد(ع) بر پایه جود، سخاوت و بخشندگی بود.
به گزارش قدس آنلاین، از اصول اخلاقی که در زندگی همه امامان فراوان دیده شده است، جود و سخاوت است. سخاوت در مقابل بخل قرار دارد، یعنی انسان از امکانات مادی و معنوی که در اختیارش وجود دارد فقط خودش استفاده نکند بلکه با بخشش به دیگران قسمتی از مشکلات آنها را حل کند و دیگران را از نعمت‌هایی که خداوند به او داده، چه نعمت مادی و چه نعمت‌های معنوی مانند علم برخوردار کند.
کمک به دیگران و خدمت به خلق به معنای برآوردن نیازهای آنان از راه های درست است و اعم از آن که مادی یا معنوی باشد در فرهنگ اسلامی، یکی از عبادت های پر اهمیت به شمار می آید.
شاید بهترین و ساده ترین تعریف درباره سخاوت واقعی این است که انسان بذل و بخشش را به انگیزه خیر و احسان انجام دهد.
جواد الائمه فرزند علی ابن موسی الرضا(ع) در بین ائمه اطهار معروف ترین امام به بخشش و سخاوت هستند.
چرا لقب امام جواد(ع) باب الحوائج است؟
سکینه نیک کارشناس مذهبی می گوید: با توجه به بخشش و جود اهل بیت و چهارده معصوم می گوید: ما بخشش را باید به عنوان یک فضیلت اخلاقی در نظر بگیریم تا این مسئله در بین افراد رشد و نمود پیدا کند.
او می افزاید: وقتی فرزند امام رضا (ع)، امام جواد(ع) به دنیا آمدند نام او را محمد و کنیه او را ابوجعفر نامیدند، اما به دلیل جود و سخاومتی ویڗه ایشان جواد لقب گرفتند.
کارشناس مذهبی در موضوع کمک حضرت بخشایش گر به فقرا ادامه می دهد: هر وقت سفره غذا را برای امام پهن می‌کردند کاسه‌ای نزدیک ایشان قرار می‌دادند، ایشان از هر نوع غذا مقداری را برمی‌داشتند و در آن کاسه می‌ریختند و دستور می‌دادند آن را بین فقرا تقسیم کنند. می‌فرمودند: خداوند می‌داند که همه مردم قدرت این را ندارند که بنده آزاد کنند برای آنها راه دیگری قرار داده، و آن غذا دادن به فقرا است.
نیک بیان می کند: امام جواد(ع) برای بخشش دوست، دشمن، خویشان، بیگانه ها و هر شخص دیگر اندکی هم تامل نمی کردند و همه کسانی که با این امام در ارتباط بودند امکان نداشت وقتی که در مسائل مادی مراجعه کنند حاجت روا نشوند.
او تصریح می کند: به دلیل جود و بخششی که امام جواد(ع) برای همه افراد داشتند ایشان را به باب الحوائج می شناختند یعنی نیاز های مادی و معنوی را به در خانه او می رساندند و دست خالی برنمی گشتند.
کارشناس مذهبی تاکید کرد: امید داریم که شیعیان و مسلمانان برای نیاز های مادی توسل بگیرند با گفتن جمله جواد الائمه ادرکنی انشاالله حاجت روا شوند.
امام جواد(ع)، عمرکوتاهی داشتند
نهمین ستاره برج امامت که نخستین و آخرین فرزند پیشوای هشتم، حضرت علی بن موسی الرضا(ع) بود، محمد نام یافت تا تجدید کننده خاطرات و مجاهدات نیای بزرگوارش، پیامبر عالی قدر اسلام باشد. بعدها بر اثر زهد و تقوایی که از ایشان مشاهده شد به لقب تقی موسوم شدند و در دلی بخشندگی و سخاوتی که در راه خدا داشتند به لقب جواد نیز معروف شدند. از دیگر القاب ایشان می توان از زکی، مرتضی، مختار، و متّقی نام برد.
پس از شهادت امام رضا (ع)، حضرت امام جواد(ع) در خردسالی که هفت یا هشت سال داشتند امامت را به دست گرفتند. امام جواد(ع) نخستین امام شیعه است که در خردسالی به امامت رسیده و این مسئله تا آن جا که به حیرت و حتی سرگردانی برخی از شیعیان نیز انجامید.
دوران طلایی امامت جواد الائمه چند سال بود؟
صادق گلزاری کارشناس مذهبی می گوید: امام جواد(ع) امام نهم شیعیان معصوم و در واقع جوان ترین امام ما، که در سن کم به امامت رسیده است.
او می افزاید: این امام بزرگوار و بخشایش گر دهم رجب سال ۱۹۵ قمری در مدینه منوره متولد شدند. مدت امامت ایشان ۱۷ سال طول کشید، بدین ترتیب که پس از مرگ پدرشان امام رضا(ع) ایشان به امامت رسیدند.
کارشناس مذهبی با اشاره به امامت امام جواد(ع) بعد از مرگ پدرش ادامه می دهد: ایرانیان از نقش و شخصیت امامت امام جواد(ع) غافل هستند و باید این موضوع، برجسته تر دیده شود. در طول زندگی ۲۵ ساله ایشان که ۱۷ سال امامت پر انرژی و پر نشاط اما در اوج پیچیدگی و مدیریت بحران را داشتند، خیلی از تدابیر را برای آینده اسلام در ایران رقم زدند.
در میان مردم بودن و به نیاز و خواسته های آنها توجه داشتن از توصیه های اکید امام رضا(ع) و امام جواد(ع) است.
کارشناس مذهبی با اشاره به ازدواج اجباری امام جواد(ع)، تاکید کرد: مأمون، خلیفه عباسی با اهدافی کاملاً سیاسی و برای رهایی از وضعیت دشواری که در پی شهادت امام رضا(ع) پدید آورده بود، دختر خود ام الفضل، را به همسری امام جواد(ع) در آورد. اما از آن جا که امام اهداف واقعی مأمون را می دانستند، موافقت ایشان برای ازدواج فقط بر اثر پافشاری که مأمون از قبل به امام وارد کرده بود انجام شد.
گلزاری اظهار کرد: یکی از القاب معروف امام، جواد الائمه است یعنی بخشنده ترین در میان امامان است. این لقب به دلایل زیادی به ایشان داده شده است، مانند؛ محور جریان امامت امام رضا(ع) در مدینه امام جواد (ع) بودند و تمام مسائل دینی و علمی و از جمله بخشش و انفاقی که داشتند سبب شد که به این لقب معروف شوند.
ویژگی های برتر این امام بخشش، احسان، نیکوکاری و کمک مادی به افراد نیازمندی است که چرخ زندگی آنان به کندی حرکت می کرد.
پیکر پاک امام جواد(ع) را در میان اندوه پیروان و عزادارانش در کنار قبر نیای گرامی اش، امام موسی بن جعفر(ع) در گورستان قریش بغداد به خاک سپردند. این محل که مزار پاک شهدای علوی و سادات بود، پس از انتقال بدن پاک امام موسی جعفر(ع) از زندان بغداد، کاظمیه خوانده شد و پس از شهادت حضرت جواد(ع) و دفن ایشان در این محل، آن را کاظمین نامیدند. شهادت آن روح بزرگ الهی را به پیروان راستین اهل بیت تسلیت می گوییم.
امروزه جامعه اسلامی می تواند با الهام از راه و روش ایشان، به سر منزل مقصود رهنمون و از بار مشکلات و مسائل اجتماع کاسته شود.
منبع: باشگاه خبرنگاران
انتهای پیام