جنگ جهانی دوم با هجوم برق آسای کدام کشور به لهستان آغاز شد

در طول جنگ جهانی دوم، آلمان با استفاده از یک تاکتیک جدید به نام جنگ برق آسا بیشتر نقاط اروپا را مورد تهاجم قرار داد. در جنگ برق آسا، از هواپیما، تانک و توپخانه به صورت متمرکز استفاده می شد. این نیروها در امتداد یک جبهه کم عرض، در خطوط دفاعی دشمن نفوذ می کردند. نیروی هوایی مانع از آن می شد که دشمن این شکاف را پر کند. نیروهای آلمانی سربازان دشمن را محاصره کرده و آنها را وادار به تسلیم می کردند.

آلمان با استفاده از تاکتیک جنگ برق آسا بر لهستان (حمله در سپتامبر ۱۹۳۹)، دانمارک (آوریل ۱۹۴۰)، نروژ (آوریل ۱۹۴۰)، بلژیک (ماه مه ۱۹۴۰)، هلند (ماه مه ۱۹۴۰)، لوکزامبورگ (ماه مه ۱۹۴۰)، فرانسه (ماه مه ۱۹۴۰)، یوگسلاوی (آوریل ۱۹۴۱)، و یونان (آوریل ۱۹۴۱) غلبه کرد. اما آلمان نتوانست انگلستان را شکست دهد، چرا که این کشور به دلیل وجود کانال مانش، در برابر حملات زمینی مصون بود.

نیروهای آلمان در ژوئن ۱۹۴۱ به اتحاد جماهیر شوروی حمله و بیش از ۶۰۰ مایل تا دروازه های مسکو پیشروی کردند. با حمله دوم آلمان در سال ۱۹۴۲، سربازان آلمانی به سواحل رود ولگا و شهر استالینگراد رسیدند. اما اتحاد جماهیر شوروی به همراه انگلستان و ایالات متحده- که در دسامبر۱۹۴۱علیه آلمان وارد جنگ شده بود- اوضاع نبرد را به ضرر آلمان تغییر داد.

در شرق، نبرد استالینگراد نقطه عطفی سرنوشت ساز بود. سربازان آلمانی پس از شکست در استالینگراد در زمستان ۱۹۴۳-۱۹۴۲، عقب نشینی طولانی خود را آغاز کردند. در آوریل ۱۹۴۵، نیروهای شوروی وارد برلین شدند. در غرب، سربازان متفقین در ۶ ژوئن ۱۹۴۴ (معروف به D-Day یا روز استقرار ارتش متفقین در شمال فرانسه) در نورماندی فرانسه پیاده شدند. بیش از دو میلیون نفر از سربازان متفقین به فرانسه سرازیر شدند. در ماه ژوئیه، نیروهای متفقین حمله خود را از ساحل نورماندی آغاز کردند. آنها این حمله را تا درون خاک آلمان ادامه دادند. در مارس ۱۹۴۵، نیروهای متفقین از رود راین عبور کردند و تا مرکز آلمان پیش رفتند.

آلمان نازی در ماه مه ۱۹۴۵ تسلیم شد.

تاریخهای مهم

۱ سپتامبر ۱۹۳۹نیروهای آلمان به لهستان حمله کردندواحدهای آلمانی با بیش از ۲۰۰۰ تانک و ۱۰۰۰ هواپیما از خطوط دفاعی لهستان در امتداد مرز عبور کردند و با محاصره ای سنگین به سمت ورشو پیشروی کردند. انگلستان و فرانسه، با پایبندی به تعهد خود مبنی بر حفظ مرزهای لهستان، در ۳ سپتامبر ۱۹۳۹ به آلمان اعلام جنگ کردند. در ۲۸ سپتامبر ۱۹۳۹، ورشو به آلمان تسلیم شد. ارتش لهستان در عرض چند هفته پس از تهاجم آلمان شکست خورد.

۹ آوریل ۱۹۴۰آلمان، نروژ و دانمارک را شکست داددر یک حمله برق آسا، نیروهای آلمان به نروژ و دانمارک حمله کردند. دانمارک ظرف یک روز اشغال شد. نیروهای آلمان در نزدیکی اسلو، پایتخت نروژ و نقاط دیگر فرود آمدند و به این ترتیب جنوب این کشور را تسخیر کردند. آلمان همچنین برای تسخیر بنادر نارویک و ترونهیم در شمال دست به کار شد. اگرچه نیروهای انگلیسی مداخله کردند و در نارویک، نامسوس و اوندالسنس فرود آمدند، اما تا هفته نخست ژوئن ۱۹۴۰ مجبور به عقب نشینی شدند. نروژ در ۱۰ ژوئن به آلمان تسلیم شد.

۱۰ مه ۱۹۴۰نیروهای آلمان به اروپای غربی حمله کردند نبرد علیه هلند، بلژیک و لوکزامبورگ (یا سرزمین های اطراف دریای شمال) و فرانسه کمتر از شش هفته به طول انجامید. آلمانی ها حملات خود را از طریق لوکزامبورگ و جنگل آردن در نزدیکی شهر سدانِ فرانسه به صورت متمرکز انجام دادند. تانک ها و پیاده نظام آلمان از خطوط دفاعی فرانسه گذشتند و با پیشروی به سمت ساحل، ارتش های انگلستان و فرانسه را در شمال به دام انداختند. متفقین موفق شدند بیش از ۳۰۰۰۰۰ سرباز را از دانکرک تخلیه کرده و به انگلستان بفرستند، اما فرانسه متحمل شکستی سخت شد. پاریس، پایتخت فرانسه در ۱۴ ژوئن ۱۹۴۰ به دست آلمانی ها افتاد. به عنوان بخشی از پیمان آتش بس که در ۲۲ ژوئن بین فرانسه و آلمان منعقد شد، آلمان شمال فرانسه را اشغال کرد، اما جنوب فرانسه همچنان آزاد باقی ماند. دولت جدید فرانسه (مستقر در ویشی) اگرچه در جنگ اعلام بی طرفی کرد، اما قول همکاری به آلمانی ها داد.

۱۹۴۱نیروهای آلمانی به یوگسلاوی و یونان حمله کردند نیروهای آلمانی با حمایت لشکرهای متحدین آلمان (ایتالیا، بلغارستان، مجارستان و رومانی) به یوگسلاوی و یونان حمله کرده و به سرعت بر کشورهای بالکان غلبه کردند. نیروهای بریتانیایی که برای کمک به یونانی ها فرستاده شده بودند، مجبور به عقب نشینی به جزیره کرت شدند. در اواسط ماه مه، چتربازان آلمانی در جزیره کرت فرود آمدند و پس از نبردی سخت، سربازان انگلیسی را در آنجا شکست دادند. یوگسلاوی و یونان بین کشورهای فاتح تقسیم شدند.

۲۲ ژوئن ۱۹۴۱نیروهای آلمانی به اتحاد جماهیر شوروی حمله کردندبیش از سه میلیون سرباز آلمانی، که با پانصد هزار نیروی کمکی از سوی متحدین آلمان (سربازانی از فنلاند، رومانی، مجارستان، ایتالیا، اسلوواک و کرواسی و همچنین یک لشکر از اسپانیا) تقویت شده بودند، در امتداد یک جبهه وسیع- از دریای بالتیک در شمال تا دریای سیاه در جنوب- به اتحاد جماهیر شوروی حمله کردند. سه گروه از ارتش آلمان تا عمق خاک شوروی پیشروی کردند. میلیون ها سرباز روس محاصره و وادار به تسلیم شدند. سربازان آلمانی به پیشروی خود تا حوالی مسکو ادامه دادند. در دسامبر ۱۹۴۱، اتحاد جماهیر شوروی به یک ضد حمله دست زد، و آلمانی ها را مجبور به عقب نشینی از مسکو کرد.

۲۸ ژوئن ۱۹۴۲نیروهای آلمانی به سمت رود ولگا حرکت کردندنیروهای آلمانی حرکت جدیدی را به سمت شرق آغاز کردند. این بار هدف آنها میدان های نفتی قفقاز و همچنین شهر استالینگراد در ساحل رود ولگا بود.تا آغاز ژوئیه، نیروهای آلمان از رودخانه دن گذشتند و تا اواسط سپتامبر، به حومه استالینگراد رسیدند. فرماندهی ارتش شوروی تصمیم گرفت تا به هر قیمتی از این شهر دفاع کند. نیروهای شوروی بر سر تک تک خیابان های این شهر جنگیدند. اگرچه آلمانی ها تا اواسط نوامبر ۱۹۴۲ کنترل بیشتر قسمت های این شهر را در اختیار گرفتند، اما شوروی همچنان به دفاع ادامه می داد. در اواسط نوامبر ۱۹۴۲، ارتش شوروی به ضد حمله علیه نیروهای آلمانی مستقر در استالینگراد دست زد. آنها به سرعت کل ارتش آلمان را که متشکل از حدود ۲۵۰۰۰۰ سرباز بود محاصره کردند.

۲ فوریه ۱۹۴۳ارتش ششم آلمان در استالینگراد تسلیم شددر اواسط نوامبر ۱۹۴۲، شوروی ضد حمله ای علیه نیروهای آلمانی مستقر در استالینگراد آغاز کرد. آنها به سرعت کل ارتش آلمان را که متشکل از حدود ۲۵۰۰۰۰ سرباز بود محاصره کردند. پس از چندین ماه نبرد سهمگین و تلفات سنگین، نیروهای آلمانی بازمانده، که تعداد آنها فقط به حدود ۹۱۰۰۰ سرباز رسیده بود، تسلیم شدند. در سال ۱۹۴۳، نیروهای شوروی آلمانی ها را تا سواحل رود دنیپر عقب راندند. ارتش شوروی به رغم چند عقب نشینی موقت، تا پایان جنگ همچنان حملات خود را ادامه داد.

۶ ژوئن ۱۹۴۴ نیروهای متفقین در فرانسه پیاده شدند بیش از ۱۵۰۰۰۰ سرباز متفقین به فرماندهی ژنرال آمریکایی، دوایت دی. آیزنهاور در سواحل نورماندی فرانسه پیاده شدند. متفقین از سواحل نورماندی خارج و در ۲۵ اوت ۱۹۴۴ وارد پاریس شدند. آنها تا پایان اوت، بیشتر خاک فرانسه را آزاد کردند. در دسامبر ۱۹۴۴، متفقین غربی از حمله نیروهای آلمان از طریق جنگل آردن در بلژیک غافلگیر شدند: آلمانی ها در صدد ایجاد شکاف بین نیروهای متفقین و از بین بردن آنها بودند. نیروهای هوایی متفقین همراه با دفاع سرسختانه آمریکایی ها، راه را بر پیشروی سربازان آلمانی بستند و آنها را وادار به عقب نشینی عمومی کردند. نیروهای متفقین در جنگی که به نبرد بولژ معروف شد، به یک پیروزی سرنوشت ساز دست یافتند، و به حملات خود تا خاک آلمان ادامه دادند.

۲۲ ژوئن ۱۹۴۴نیروهای شوروی حمله کوبنده ای را آغاز کردندنیروهای شوروی حمله قدرتمندانه ای را در سرتاسر جبهه شرق آغاز کردند. تا پایان ژوئیه ۱۹۴۴، نیروهای آلمانی تقریباً تا ورشو عقب رانده شدند. در ماه های سپتامبر و اوت ۱۹۴۴، دیگر متحدان باقیمانده آلمان در اروپای شرقی (رومانی، بلغارستان، فنلاند) دست از جنگ کشیدند. مجارستان که در ماه مارس به اشغال آلمان درآمد، همچنان در اردوگاه آلمانی ها باقی ماند.

۷ مه ۱۹۴۵نیروهای آلمان تسلیم شدنددر اواسط آوریل ۱۹۴۵، نیروهای شوروی حمله عظیمی را به سمت برلین آغاز کردند. در ۲۵ آوریل ۱۹۴۵، نیروهای شوروی به نیروهای آمریکایی ملحق شده و از سمت غرب در ترگاو واقع در ساحل رود البه در مرکز آلمان حمله خود را آغاز کردند. با نزدیک شدن نیروهای شوروی به پناهگاه فرماندهی آدولف هیتلر در مرکز برلین در ۳۰ آوریل ۱۹۴۵، او دست به خودکشی زد. در ۲ مه ۱۹۴۵، برلین به نیروهای شوروی تسلیم شد. نیروهای مسلح آلمان در ۷ مه ۱۹۴۵ در غرب و در ۹ مه در شرق، بدون هیچ قید و شرطی تسلیم شدند. روز ۸ ماه مه ۱۹۴۵، روز پیروزی در اروپا (V-E Day) اعلام شد.

معاهده‌ی عدم تعارض هیتلر با لهستان

پس از به قدر رسیدن، یکی از نخستین اقدامات هیتلر در ارتباط با سیاست خارجی، امضای معاهده‌ی عدم تعارض با لهستان در ژانویه‌ی ۱۹۳۴ بود. این اقدام از سوی بسیاری از آلمانی‌هایی که هیتلر را حمایت می‌کردند اما نسبت به این حقیقت که لهستان طبق قرار داد ورسای استان‌های سابق آلمان، پروس باختری Wes P ussia، پوزنان Poz a و سیلزی علیا Uppe Silesia را به دست آورده بود، رنجیده شده بودند، منفور بود. با این وجود، هیتلر به دنبال معاهده‌ی عدم تعارض بود تا احتمال اتحاد ارتش لهستان و فرانسه را بر علیه آلمان پیش از آنکه آلمان شانس آماده شدن را داشته باشد، خنثی کند. 

سیاست مماشات در اروپا

در اواسط و اواخر دهه‌ی ۱۹۳۰، فرانسه و به خصوص بریتانیا، سیاست خارجی مماشات را پیش گرفتند. این سیاست، دیدگاه نخست وزیر بریتانیا، نویل چمبرلین بود. هدف این سیاست، دادن امتیازات محدود به آلمان به منظور برقراری آرامش در اروپا بود. در بریتانیا، افکار عمومی تمایل داشتند تا در ارتباط با ایجاد برخی تغییرات در مورد مقررات ارضی و نظامی معاهده‌ی ورسای تجدید نظر شود. به علاوه در سال ۱۹۳۸، نه بریتانیا و نه فرانسه، به لحاظ نظامی آمادگی جنگ با آلمان نازی را نداشتند.

بریتانیا و فرانسه در اصل با تجدید تسلیحات آلمان (۱۹۳۷-۱۹۳۵)، بازسازی راینلند (۱۹۳۶) و پیوستن اتریش به آلمان (مارس ۱۹۳۸) موافقت کردند. پس از امضای تحویل منطقه‌ی مرزی چک  به نام سودتن‌لند Sude e la d به آلمان در کنفرانس مونیخ، رهبران بریتانیا و فرانسه،در تاریخ سپتامبر ۱۹۳۸ به متحد فرانسه، چکسلاواکی فشار آوردند تا به درخواست آلمان برای الحاق آن مناطق تن در دهد. علارغم تضمین فرانسه و انگلیس به حفظ تمامیت ارضی چکسلاواکی، آلمانی‌ها در مارس ۱۹۳۹ با نقض قرارداد مونیخ، کشور چکسلاواکی را تجزیه کردند. بریتانیا و فرانسه با تضمین تمامیت ارضی لهستان به آنها واکنش نشان دادند. هیتلر برای مذاکره پیرامون معاهده‌ی عدم تعارض، به شوری رفت. معادهده‌ی آلمان-شوروی در اوت ۱۹۳۹ بسته شد که به موجب آن به شکل محرمانه لهستان بین دو قدرت تقسیم می‌شد. این قرارداد آلمان را قادر ساخت بدون واهمه از شوروی به لهستان حمله کند.

حمله و تقسیم لهستان

در روز اول سپتامبر ۱۹۳۹، آلمان به لهستان حمله کرد. برای توجیه این اقدام، مبلغان نازی به دروغ ادعا کردند که لهستان همراه با متحدانش، بریتانیای کبیر و فرانسه در حال برنامه‌ریزی برای محاصره و تقسیم المان بوده‌اند و همچنین، لهستانی‌ها، اقوام آلمانی را مورد آزار و اذیت قرار داده‌اند. اس‌اس با ارتش آلمان تبانی کرد و یک حمله‌ی ساختگی توسط لهستان به را ایستگاه رادیو آلمان صحنه‌پردازی کرد. هیتلر از همین موضوع استفاده کرد تا کمپین «اقدام تلافیجویانه» علیه لهستان را راه‌اندازی کند. 

لهستان دیر تجهیز شد و به دلیل ملاحظات سیاسی، ارتشش مجبور به یک موضع‌گیری پرضرر شد. تعداد لهستانی‌ها نیز خیلی کمتر بود. علارغم مبارزه‌ی شدید و تلفات جدی آلمانی‌ها، در طی چند هفته ارتش لهستان شکست خورد. واحد‌های آلمان از پروس باختری و آلمان در شمال و سیلزی و اسلواکی در جنوب، با بیش از ۲۰۰۰ تانک و بیش از ۱۰۰۰ هواپیما، از طریق مرز خط دفاعی لهستان را شکستند و در یک حمله‌ی شدید، ورشو را محاصره کردند. در روز ۲۷ سپتامبر ۱۹۳۹، پس از بمب‌اندازی و تیراندازی‌های شدید، ورشو به محاصره‌ی آلمانی‌ها در‌آمد. در روز ۳ سپتامبر ۱۹۳۹، بریتانیا و فرانسه که بر روی تعهد خود بر حفظ مرزهای لهستان ایستاده بودند، به آلمان اعلام جنگ دادند. اتحاد جماهیر شوروی، در ۱۷ سپتامبر ۱۹۳۹ به شرق لهستان حمله کرد. آخرین گروه‌های مقاومت در ۶ اکتبر خاموش شدند. خط علامت‌گذاری لهستان بین آلمان و شوروی، در امتداد رودخانه باگ بود. 

تصرف

در اکتبر سال ۱۹۳۹، آلمان زمین‌های پیشین لهستان را به مرز شرقی آلمان ملحق کرد:این مناطق شامل پروس باختری، پوزنان، سیلزی علیا و شهر سابق آزاد دانزینگ می‌شد. دیگر قسمت‌های لهستان تحت اشغال آلمان (شامل شهرهای ورشو، کراکوف، رادوم و لوبلین) به عنوان دولت عمومی تحت یک فرماندار غیرنظامی و وکیل حزب نازی، هانس فرانک سازمان یافت.

آلمان نازی زمانی که در سال ۱۹۴۱، به اتحادیه جماهیر شوروی حمله کرد، بقیه‌ی خاک لهستان را تصرف کرد. لهستان تا ژانویه ۱۹۴۶ تحت اشغال آلمان بود.