تماشاگران پس از یک اجرای عالی برای این موضوع تشویق میکنند

تماشاگران اغلب پس از یک اجرای عالی برای این موضوع تشویق میکنند ❤️ پاســخ کامــل و درست

جواب تماشاگران اغلب پس از یک اجرای عالی برای این موضوع تشویق میکنند را در ادامه برای شما عزیزان قرار دادیم

دقیق و درست ترین جواب ها را در ادامه می توانید ببینید.

با بخش آموزش از مجله اینترنتی باحال مگ همراه باشید.

پاسخ تماشاگران اغلب پس از یک اجرای عالی برای این موضوع تشویق میکنند

جواب این سوال : تئاتر

مطالعه با استفاده از اینترنت

دانش آموزا با تبلت ، لپ تاپ و موبایل می تونن به کلاس درس دسترسی داشته باشن.

حتما نکاتی رو برای استفاده بهتر و یادگیری بهتر رعایت کنید.

اگر در حال درس خوندن هستید ، سعی کنید تمرکز کنید و به جز زمان کلاس های آنلاین اینترنت رو خاموش کنید.

اینترنت باعث کاهش تمرکز می شه.

افزایش تمرکز

سعی کنید تمرکز خودتونو موقع درس افزایش بدید.

این کار به مرور باعث می شود توانایی زیادی در خوندن درس ها داشته باشید.

از روش های مختلف برای این کار می تونید استفاده کنید.

بازی های فکری ، تشویق کودک به حل سوالات مختلف ، تمرکز بر روی چیز های مختلف مثلا یک میوه خاص و … می تواند به تمرکز کودک کمک زیادی کند.

فاصله های زمانی برای مطالعه

مطالعه را در زمان های پیوسته و کوتاه انجام دهید.

مثلا هر نیم ساعت یک بار استراحت کنید تا مغز شما بتواند به خوبی اطلاعات جدید را دریافت کند.

از طرفی در این مدل مطالعه ، تمرکز بالا می رود و یادگیری هم افزایش می یابد.

حتما در بین زمان های مطالعه به خوبی استراحت کنید تا قدرت یادگیری شما افزایش یابد.

استراحت نقش مهمی در مطالعه دارد.

اهمیت آرامش ذهنی در مطالعه

ذهن ما اگر آرام باشد برای یادگیری آماده است.

معمولا ذهن در حالت آرام توانایی زیادی دارد پس سعی کنید استرس را از خود دور کنید و تمرکز کنید.

اگر ذهن شما درگیر موضوع خاصی است سعی کنید چند دقیقه تمرکز کنید و آن موضوع را از ذهن خود خارج کنید.

تنوع در دروس مطالعاتی

هر یک ساعت و نیم الی دو ساعت درس مورد مطالعه خود را باید عوض کنید.

زیرا اگر تمام وقت مطالعاتی خود را در یک روز صرف یک درس خاص کنید، به مرور بعد از دو ساعتِ اول، سرعت مطالعه‌ی شما پایین می‌آید.

بازدهی مغز نیز با مطالعه‌ی طولانی‌مدتِ یک درس کاهش می‌یابد و مسیر نزولی خواهد داشت.

پس لازم است ترکیبی از چند درس را در برنامه‌ی مطالعاتی یک روز خود داشته باشد.

مطالعه‌ی روزنامه‌ وار در ابتدای کار

اینکه قبل از شروع مطالعه، نگاهی اجمالی به کل مطلب بیاندازید، بسیار مفید و مثمرثمر خواهد بود.

زیرا پیش‌زمینه‌ی ذهنی خواهید داشت و می‌دانید که مطلب درباره‌ی چه موضوعی است.

یادداشت‌ برداری هنگام مطالعه

لازم است که در هنگام مطالعه فعال باشید، یعنی زمانی که مطالعه می‌کند مطالب مهم را یادداشت و نت‌برداری کنید.

این نکته‌نویسی‌ها هنگام مرور مطلب خیلی کمک‌کننده است.

مهارت گوش دادن

شما حرف‌ها و صداها را می‌شنوید، اما معنایش این نیست که آن‌ها را درک می‌کنید.

اگر بخواهید گوش بدهید، موضوع فرق می‌کند. هرچه با دقت‌‌تر گوش دهید، بیشتر موضوع را درک می‌کنید.

به جرات می‌توان گفت که ناتوانی و ضعف در گوش دادن، علت بسیاری از مشکلات ارتباطی و یادگیری است.

روش صحیح درس خواندن | مهارت پرسیدن

پرسش‌های شما نشان‌دهنده دقت، ظرافت، نکته ‌سنجی و مهارتتان در یادگیری است.

پس از سوال پرسیدن نترسید و به موقع و به جا سوال بپرسید.

در این زمینه مطالعه مقاله مهارت سوال پرسیدن می‌تواند مفید باشد.

تعیین هدف

شما باید قبل از مطالعه برای خودتان هدفی را مشخص کنید، به این معنی که این درس را به چه منظوری می‌خواهید مطالعه کنید، آیا فقط نکته‌های اصلی درس را می‌خواهید یا قصد دارید همه مطالب کتاب را بفهمید.

خواندن

همه ما وقتی درس می‌خوانیم، منظورمان این است که درس را یاد بگیریم، بفهمیم، حفظ کنیم و به خاطر بسپاریم، برای همین سعی می‌کنیم خط به خط کتاب و جزوه را بخوانیم، حفظ کرده و در ذهن خود تکرار کنیم.

در حالی که هدف از مرحله خواندن یادگیری و به خاطر سپردن مطالب نیست.

هدف از مرحله خواندن فقط فهمیدن و انتقال اطلاعات از کتاب به یادداشت ‌است.

تفکر

سعی کنید هنگام خواندن در مورد مطالب و مثال‌ها فکر کنید و از مطالب تصویرسازی ذهنی داشته باشید.

از حفظ گفتن

پس از پشت سر گذاشتن دو مرحله قبل یعنی خواندن و تفکر سعی کنید مطالب مهم آن را برای خودتان بازگو کنید.

مطالب مطالعه شده را به زبان خودتان و آن ‌طور که راحت‌ تر هستید، بازگو کنید.

از حفظ گفتن به شما کمک می‌کند بخش‌هایی را که خوب یاد نگرفته‌اید، تشخیص دهید و آن‌ها را از نو بخوانید.

مرور کردن

وقتی تمام فصل‌‌ها را خواندید، در فاصله‌های مناسب مطالب مطالعه شده را مرور کنید.

مهم‌ترین قسمت مطالعه که سبب ثبت اطلاعات در لایه‌های زیرین ذهن می‌شود و جلوی فراموشی را می‌گیرد، مرور کردن است.

تقویت روانی

می‌توانید روش‌ هایی را برای تقویت روانی و افزایش روحیه پیدا کنید. روحیه جسارت و جرات را در خود تقویت کنید، امیدوار و بااراده باشید تا میزان تسلط‌ شما افزایش یابد.

کنترل افکار مزاحم

بین موانع تمرکز حواس، افکار مزاحم نقش مهم‌تری دارند.

معمولا این افکار منشأ ذهنی و درونی دارند که باید از آن دوری کرده و آن‌ها را کنترل کرد.

این عوامل شامل یادآوری خاطرات تلخ و شیرین یا غوطه ‌ور شدن در تخیلات یا مواردی مثل احساس درد، رنج، غم و غصه، نگرانی، گرسنگی و تشنگی یا سردی و گرمی، ترس، خشم و شادی، سردرد و… است.

منبع : باحال مگ

حاشیه های سلبریتی ها

مطالب پیشنهادی

تبلیغات متنی

برخی از آداب اجرای روی صحنه و غلب بر ترس از صحنه

اجرای روی صحنه، مرحله‌ای در مسیر موسیقی حرفه‌ای است. چه شما خواننده باشید چه نوازنده، اگر موسیقی را به طور جدی دنبال می‌کنید، سرانجام سر و کار شما به اجرا روی صحنه خواهد افتاد. در این متن، برخی از آداب اجرای روی صحنه از نقطه نظر یک خواننده را بررسی می‌کنیم، ولی برای نوازندگان سازها هم بسیاری از این نکات صادق است، خصوصاً اگر که قرارست سولو بنوازند یا ترس از صحنه دارند. جا دارد که یادآوری ‌کنیم در آموزشگاه موسیقی آبیرود، دوره آمادگی اجرای صحنه‌ای با تمرکز بر همین موضوع و فراتر از آن ارائه می‌شود.

مراقبت پیش از اجرا

خوانندگان همواره باید خیلی مراقب سلامتی جسم و ذهن خود باشند ولی این ن در ساعت‌های پیش از اجرا بیش از پیش مهم می‌شود. استراحت قبل از اجرا مهم است، ولی باید مراقب باشید که به خواب عمیق فرو نروید، بلکه ساکت و آرام باشید و از هرگونه گفتگوی غیرضروری با افراد خودداری کنید. نوشتن یا مطالعه برای خالی کردن ذهن از اضطراب و فکر نکردن به اجرای پیش رو می‌تواند بسیار مفید باشد. انجام تمرین‌های تنفسی شکمی (دم عمیق از بینی و بازدم از دهان) در حالی که چشم‌ها را بسته‌اید می‌تواند در کنترل اضطراب بسیار مفید باشد.

ورود به صحنه

وقتی که برای اولین بار روی سن می‌روید، باید به این تأثیر اولیه‌ای که هنگام رفتن روی صحنه قرار است روی مخاطب‌هایتان داشته باشید دقت کنید. قامت‌تان صاف و راست باشد، دست‌ها راحت دو طرف بدن آویزان شود و زیاد حرکت‌شان ندهید ولی خیلی هم سفت و محکم آن‌ها را به بدن‌تان نچسبانید. به عنوان یک خواننده احساس کنید که سرتان، بدن‌تان را با خود می‌کشد. با انرژی و اقتدار گام بردارید و با اعتماد به نفس روی صحنه بیایید. وقتی تشویق حضار شروع می‌شود، سر را اندکی به سمت مخاطبان بگردانید و لبخند بر لب با ایشان مواجه شوید. سر را بیش از حد خم نکنید و تا وقتی که به کنار نوازندگان یا ساز اصلی (مثلاً پیانو) نرسیده‌اید تعظیم بلند بالا نکنید. کمیت و کیفیت این تعظیم به زمان و میزان تشویق حضار بستگی دارد. تشویق فراوان، پاسخ محترمانه‌تر و تعظیم جدی‌تر را می‌طلبد. اما فارغ از تشویق‌ها، خواننده پس از رسیدن به مرکز اصلی سن، باید با تعظیمی قدردانی کند.

در زمان سر فرود آوردن باید حسی از فروتنی و تواضع داشته باشید: در آغاز چشم‌ها به پایین خیره شوند، سپس به دنبال چشم‌ها، پیشانی را خم کنید و در ادامه به تمام معنا سرِ تعظیم فرود آورید! گردن و به دنبال آن شانه‌ها نیز باید اندکی خم شوند و در نهایت، کمر را خم کنید ولی نه به سرعت، بلکه آهسته. وقتی که می‌خواهید دوباره راست بایستید، ابتدا پشت کمر، سپس گردن و در نهایت سر را بالا بیاورید. دست‌ها می‌توانند در دو طرف بدن بمانند (بیشتر در مورد خوانندگان کلاسیک یا اجراهای بزرگ) یا یکی را می‌توانید روی سینه بگذارید (اگر خودمانی‌تر هستید). دقت کنید که در آغاز چشم‌ها و سر بالا نمی‌آیند، چندان مؤدبانه نیست در حالی که خم هستید به جلو نگاه کنید! اگر کلاه بر سر دارید، آن را بردارید و هنگام تعظیم بالای شکم خود بگذارید.

اگر قرار است در بدو ورود به‌طور خودمانی و غیررسمی قطعات اجرا را اعلام کنید، صدای‌تان باید بسیار طبیعی و بدون هیچ‌گونه تصنعی باشد. اسامی بخش‌های اجرا باید خیلی واضح معرفی شوند. نوازندگان هم هرگز بدون اطلاع و آمادگی خواننده یا نوازنده اصلی نباید شروع کنند. روش‌های مختلفی برای دادن علامت شروع وجود دارد. می‌تونید ابتدا به پایین نگاه کنید و سپس سر و چشم‌ها را به‌عنوان علامت شروع بالا بیاورید. اینگونه اجرای شما خیلی حرفه‌ای‌تر و هماهنگ‌شده تر خواهد بود، تا اینکه برای همدیگر سر صحنه سر تکان بدهید. پس از پایان اجرای هر بخش یا قطعه، اگر قرار است منتظر تشویق حضار بمانید، خواننده و نوازندگان باید حس و حال قطعه را حفظ کنند تا خود حضار با تشویق‌شان شما را به قطعه بعدی هدایت کنند.

هنگام اجرا

پس از اجرای تعدادی آواز، باید مجدد در پاسخ به تشویق حضار تعظیم مختصری کنید. این‌جا خوبست که برگردید و از نوازندگان لبخندی گرم تشکر کنید. در پاسخ، آن نوازنده هم بهترست بایستد (در حالی که هنوز ارتباط فیزیکی وی با ساز قطع نشده، مثلاً دست روی پیانو دارد یا گیتار دستش است) و مثل خواننده، به حضار تعظیم کند. سپس خواننده به طرف مخاطبان برمی‌گردد و دوباره تعظیم می‌کند. اگر نوازنده‌ای از صحنه خارج می‌شود، بهترست که وی را اندکی همراهی کنید. چند قدمی به عقب بردارید، صحنه را به وی بدهید تا با تعظیمی به حضار خارج شود.

هنگامی که در مقابل تماشاگران می‌ایستید، نگاه کردن به بالای سر تماشاچیان ردیف آخر، در حالی که سرتان را صاف نگه داشته‌اید، اهمیت فراوانی دارد. اگر تالا اجرای شما بالکن دارد، بهتر است زیاد به آن نگاه نکنید، زیرا تماشاگران پایین جز سفیدی چشم‌هایتان چیزی نخواهند دید. اگر حضار در یک نیم‌دایره به مرکز سن نشسته‌اند، سر شما باید به مرکز این دایره نگه داشته شود، خیلی به راست یا چپ نچرخید. اگر بیش از حد به هر طرفی بچرخید، حضار فقط یک طرف سرتان را خواهند دید. هرگز روی صحنه عینک نزنید، زیرا شیشه‌های عینک زیر نور‌های صحنه انعکاس شدیدی خواهند داشت و ارتباط تماشاگران با چشم‌های شما قطع می‌شود. چشم‌های شما حس و حالتان را باید به مخاطبان برساند.

ترس از صحنه یا استرس اجرا

ترس از صحنه یا استراس اجرا از چالش‌های بزرگ موسیقی‌دان‌هایی هست که می‌خواهند اجراهای پرمخاطب داشته باشند. ترس از صحنه‌ را باید مهار کنید، اما شور و هیجان برای اجرا لازم است و این ترس را می‌توانید با تمرین به محرک خود برای اجرا بدل کنید. آدرنالینی که این ترس از صحنه در شما ترشح می‌کند باعث افزایش گردش خون و باز شدن رگ‌ها ‌می‌شود. این انرژی مضاعف را برای اجرای پر و شور هیجان به کار ببرید. ولی دقت‌ داشته باشید که تعادل هیجانی را در بدن خود حفظ کنید و آن‌قدر هیجانی نشوید که از خود بی‌خود شوید! شور و هیجان لازم برای اجرایی خوب را با ترس از صحنه اشتباه نگیرید!

سه چیز باعث ترس از صحنه می‌شود:

۱) عدم اطمینان از موسیقی که قرار است اجرا شود: اگر در اجرای خود، به ارزش موسیقیایی حتی یک قطعه اطمینان نداشته باشید، این عدم اطمینان موجب عصبی شدن شما در تمام برنامه خواهد شد، بنابرین بهترست که آن قطعه از برنامه حذف شود.

۲)عدم اطمینان از صدای‌تان یا تبهر شما در نواختن سازتان: برای یک برنامه بزرگ، حداقل باید طی شش ماه یا حداکثر یک سال تمرین مستمر داشته باشید تا تمامی جوانب اجرا در ذهن شما و حافظه عضلات‌تان نقش ببندد. اگر یکی از عوامل در برنامه‌ی خود به قطعه‌ای تسلط نیافته است، آن قطعه باید حذف شود. اگر خواننده هستید، باید به صدایی کامل و تسلط کامل برسید. البته این امر در دنیایی ایده‌آل است و ممکن است هرگز به آن نرسید، خیلی حساسیت به خرج ندهید. صرفاً اگر اطمینان دارید که پس از اجرا خودتان حس خوبی خواهید داشت کافی است. می‌توانید اجراهای کوتاه نزد دوستان، در صحنه‌های کوچک‌تر یا آموزشگاه‌تان داشته باشید تا برای اجراهای بزرگ‌تر آماده شوید.

 ۳) حساسیت بیش از حد به نظرات دیگران: اگر تمام فکر و ذکرتان اینست که نظر مخاطبان درباره اجرای شما چه‌ خواهد بود، عوض این‌که تمرکزتان روی پیام آواز، حس و حال خوب و برقراری ارتباط مناسب با مخاطب شود، یقین بدانید که عصبی خواهید بود و اولین اشتباه، که حتماً پیش خواهد آمد، شما را به هم خواهید ریخت. شما مجرایی هستید که موسیقی از آن جاری می‌شود، قطعه‌ای انتخاب نکنید که از توانایی شما خارج باشد و بخواهید با آن روی صحنه «پز» بدهید. شما روی صحنه نمی‌روید که خودتان را به چالش بکشید، می‌روید که با موسیقی خود مخاطبان را مجذوب کنید. هر چه‌قدر اجرای شما حرفه‌ای تر و روان‌تر باشد، نتیجه مطلوب‌تری خواهید گرفت.

نکته‌ دیگری که سر صحنه به آن باید توجه داشته باشید، اینست که مراقب باشید اگر عوامل صحنه دچار ترس از صحنه شدند، خصوصاً در وسط اجرا، از ایشان فاصله بگیرید! یک نوازنده یا خواننده حرفه‌ای باید بتواند خودش به تنهایی به این ترس غلبه کند ولی ترس احساسی است که به راحتی به دیگران انتقال می‌یابد و دو نفر که سر صحنه مضطرب شوند، اثر آن بسیار محسوس‌تر خواهد بود! بگذارید دوست‌تان خودش را پیدا کند و قطعه که تمام شد سراغش بروید و دلداریش بدهید. مراقب نشانه‌های اضطراب پیش از اجرا باشید: کسی که تند تند قدم می‌زند، دستانش را به هم می‌فشارد، پیشانیش را پاک می‌کند. او مستعد ترس از صحنه است. کمکش کنید با تمرین تنفس (دم عمیق از بینی و بازدم از دهان) و بستن چشم‌ها ضربان قلبش را پایین بیاورد.

مواردی که گفته شد، گوشه‌ای از دنیای اجرای روی صحنه است. برای هر موسیقی‌دانی، چه نوازنده چه خواننده، نکات اجرا روی صحنه با توجه به سبک، توانایی و شخصیت وی متفاوت است. بخشی از این نکات فقط و فقط با تجربه به دست می‌آید. بخشی از آن را می‌توانید با کمک اساتید و تجربیات ایشان بیاموزید. در هر صورت، اجرای روی صحنه گام بعدی در تکامل شما به عنوان یک موسیقی‌دان خواهد بود. اگر موسیقی را به طور جدی دنبال می‌کنید، نگذارید که ترس از اجرای روی صحنه شما را منصرف کند! بر آن غلبه کنید و لذت بی‌همتای به اشتراک گذاشتن موسیقی‌تان سر صحنه را حتماً تجربه کنید.