تحقیق در مورد ارگ بم کلاس اول

تحقیق در مورد ارگ بم برای کلاس اول

تعداد نظرات

۳ دیدگاه

تعداد لایک

۲۰۵ پسندیدن

تاریخ انتشار

سه شنبه ۲۳ مهر ۱۳۹۸

بازدید

۱۷,۱۸۹ نفر

ارگ بم بزرگترین سازهٔ خشتی در جهان بود که محل آن در نزدیکی شهر بم در استان کرمان در جنوب شرقی ایران قرار دارد. در تاریخ ۵ دی ۱۳۸۲، در اثر زلزلهٔ شدیدی که شهر بم و حومهٔ آن را تحت تأثیر قرار داد، ارگ بم تقریباً به‌طور کامل از بین رفت. چند روز پس از رخ دادن زمین‌لرزه، رئیس جمهور وقت ایران محمد خاتمی گفت که ارگ بازسازی خواهد شد.

«بم و فضای فرهنگی آن» در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌است. این ارگ عظیم که در مسیر جادهٔ ابریشم قرار دارد سده ۵ پیش از میلاد ساخته شده‌است و تا سال ۱۸۵۰ پس از میلاد نیز همچنان مورد استفاده بود. به‌طور قطع مشخص نیست چرا پس از آن دیگر مورد استفاده قرار نگرفت.

کل بنا یک دژ بزرگ است که در قلب آن، ارگ واقع شده، اما به دلیل ظاهر پرابهت ارگ، که پر ارتفاع‌ترین قسمت مجموعه نیز به‌شمار می‌آمد، کل بنای دژ به عنوان ارگ بم نامیده می‌شود.

محتویات

ابعاد

مساحت این ارگ نزدیک به ۱۸۰٬۰۰۰ متر مربع است که با دیوارهایی به بلندی ۶ تا ۷ متر و طول ۱۸۱۵ متر احاطه شده‌است. ارگ از دو بخش جدا از هم تشکیل شده‌است که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارد. حدود ۶۷ برج در سطح شهر باستانی بم پراکنده شده‌است.

تحقیق در مورد ارگ بم برای کلاس اول

طراحی و ساخت ارگ

طرح‌ریزی و معماری ارگ از جنبه‌های گوناگون مورد بررسی قرار گرفته‌است. با توجه به شکل ظاهری کنونی ارگ می‌توان گفت طراح یا طراحان، شکل نهایی کل ساختمان و شهر را از همان قدم‌های ابتدایی مراحل ساخت، پیش‌بینی کرده بوده‌اند. در حین هر کدام از مراحل پیشرفت ساخت قسمت ساخته شده از یک شکل کامل برخوردار بوده و هر بخش اضافه می‌توانسته‌است به راحتی به قسمتهای موجود «دوخته شود».

ارگ در مرکز شهر نظامی در نقطه‌ای با بهترین دید از لحاظه امنیتی قرار دارد.

در میان خانه‌ها ۳ نوع مختلف وجود دارد که قابل توجه هست: *خانه‌های کوچکتر با ۲–۳ اتاق برای خانواده‌های فقیر.

همهٔ ساختمان‌ها از آجرهای رسی پخته نشده یعنی خشت، ساخته شده‌است. ارگ بم احتمالاً پیش از زمین‌لرزهٔ ۲۰۰۳، بزرگترین مجموعه خشت و گلی جهان بوده‌است.

امنیت

هنگامی که دروازه ورودی شهر بسته بود هیج حیوان یا انسانی نمی‌توانست وارد شود. ساکنان می‌توانستند زندگی خود را در دوره‌های طولانی ادامه دهند زیرا به چاه آب، باغ‌ها و حیوانات اهلی در داخل ارگ دسترسی داشتند. هنگامی که شهر نظامی ساخته شده بود ساکنان می‌توانستند در شهر بمانند و سربازان می‌توانستند از آن دفاع کنند زیرا ارگ توسط دیوارهای بلند و برج‌ها محصور بود.

تهویهٔ مطبوع

علاوه بر نمای برجهای نگهبانی و رئوس تزئین شدهٔ دیوارهای مرتفعِ دژ در خط افق، بادگیرهای این بنا بسیار با شکوه جلوه می‌کنند. بادگیرها ساختارهای بیرون زده‌ای از بناها هستند که برای گرفتن باد و هدایت آن به داخل بناها استفاده می‌شوند. گاهی اوقات در مسیر باد به درون ساختمان حوضچهٔ آبی را تعبیه می‌کنند تا بدین شیوه درون بنا خنک شود و گرد و خاک را بزداید. برای بناهای مختلف از انواع مختلفِ بادگیر استفاده می‌شود. برای نمونه، برای بناهای کوچکتر از بادگیرهای تک‌سازه‌ای و برای بناهای بزرگتر و مهمتر از بادگیرهای چهارسازه‌ای استفاده می‌شود تا باد را از جهات گوناگون به درون بنا هدایت کنند.

زمین لرزه سال۱۳۸۲

زلزله سال ۲۰۰۳ در بم بیشتر از ۸۰ درصد ارگ را ویران کرد. به عنوان یک میراث فرهنگ جهانی خیلی از کشورها در جریان باز سازی آن شرکت کردند. ژاپن، ایتالیا و فرانسه جز کشورهایی بودند که از ابتدا همکاری کردند. ژاپن حدود ۱٫۳ میلیون دلار به ایران برای بازسازی کمک کرد، و با ارسال تجهیزات و ایجاد طرح سه‌بعدی از ارگ بم برای افزایش دقت نوسازی، این پروژه را پشتیبانی کرد. وزارت میراث و فعالیت‌های فرهنگی ایتالیا نیز با اجرای پروژه‌ای با بودجه‌ای در حدود ۵۰۰۰۰۰ یورو جهت مرمت و استحکام بخشی برج شماره یک (در گوشهٔ جنوب غربی دیوار پیرامونی شهر تاریخی) در مرمت ارگ تاریخی مشارکت کرد. این پروژه که با همکاری گروهی از کارشناسان ایتالیایی و ایرانی انجام شد در تابستان ۱۳۹۰ به پایان رسید. فرانسه با تهیه نقشه ارگ بم به ایران کمک کردند. بانک جهانی هم مبلغ زیادی پول به این پروژه کمک کرد. ارگ بم ایران پس از زلزله یک دهه پیش در بم به شدت تخریب شد و از آن زمان در فهرست آثار در خطر قرار گرفت، اما با توجه به مرمت‌های انجام شده در طول سال‌های گذشته، سازمان یونسکو در تیر ماه ۱۳۹۲ ارگ بم را از فهرست آثار در خطر خارج کرد.

یاری جهانی به بازسازی ارگ بم

بعد ار تخریب ارگ بم بر اثر زلزله، کشورهای بسیاری به بازسازی آن کمک کردند. از جمله، ایرینا بوکووا، دبیر کل یونسکو در بازدید دوره‌ای از اماکن تاریخی ۸ اردیبهشتماه ۹۳ به بم رفت. وی گفت: «یونسکو نخستین سازمانی بود که پس از زلزله بم به این شهر آمد. من آثار تاریخی استان کرمان و بم را به خوبی می‌شناسم. در مورد ارگ بم نیز اقدامات کارشناسان آغاز شده و تا سال ۲۰۲۰نیازمند منبع ادامه دارد. برای جذب حمایت‌های مالی کشورهای خارجی بیش از پیش تلاش می‌کنیم و در این راستا از صندوق امانی ژاپن و سایر کشورها استفاده می‌کنیم.

ژاپن و ایتالیا نیز هر کدام یک میلیون دلار برای بازسازی ارگ بم هزینه کرده‌اند.

گورستان کودکان

سال ۱۳۸۲ زمانی که زلزله ی هولناک بم رخ داد، یکی از کارشناسان ایرانی به نام نرگس احمدی به این شهر رفت تا گزارشی درباره میزان خرابی هایی که به وجود آمده به سازمان میراث فرهنگی ارائه دهد. او در طی این گزارش ناگهان با استخوان هایی که از دیوار ارگ بم بیرون ریخته بودند مواجه شد به منظور بررسی های بیشتر گزارش بلندی را از این مشاهده خود ثبت کرد و به طور رسمی موضوع را در رسانه ها مطرح کرد.

با توجه به بررسی هایی که انجام شد تعداد ۶۸ جسد کودک و نوزاد در دیوارهای ارگ بم کشف شدند.

طول عمر این جسد های دفن شده به سال های دور بر می گردد.

تصاویر تازه ای در خبرگزاری های آن زمان حاکی از این بودند که پس از زلزله بم در سال ۸۲ مجدداً در دیوارهای این ارگ، کودکانی دفن شده اند.

به طوری می توان این گونه گفت که دیوارهای ارگ بم گورستان ایستاده کودکان است.

طی بررسی های انجام شده دو تن از این کودکان دفن شده دارای گیره پلاستیکی بند ناف بودند که نشان دهنده ی معاصر بودنشان بود.

این کودکان در پارچه بیمارستانی پیچیده شده و جایی گذاشته بودند که نشان می‌داد عمل دفن بعد از وقوع زلزله انجام شده است.

میزان پوسیدگی و تعفن بدن این کودکان نشانگر آن است که احتمالاً هنگام کشف اجساد، شش ماه تا حداکثر دو سال بیشتر از زمان مرگ و تدفین آنان نگذشته است.

به این ترتیب ارگ بم از دوران صفویه تا همین سال‌های اخیر میزبان جنازه ده‌ها کودک بوده که به اصطلاح به آن گورستان ایستاده کودکان می گویند.

سوال پیش می آید که این بچه های چگونه پیدا شده اند؟

پس از این که نرگس احمدی برای اولین بار گزارشی مبنی بر کشف اسکلت یک نوزاد را مطرح کرد، دلیلی شد تا رییس باستان شناسی آن دوران احمدی، به منظور بررسی گزارش اعلام شده به ارگ بم سفر کند. بر اساس گزارش او یکی از کارشناسان متوجه شد که لابه لای آوار دیوارها، استخوان هایی وجود دارد که متعلق به حیوان نبوده و همگی مربوط به انسان و اجساد کودکان بوده اند. برای بررسی های بیشتر کارگروه های کارشناسانه ای تشکیل شد تا بر روی این پرونده تمرکز کنند و معمای به وجود آمده حل نمایند. به گفته یکی از کارشناسان این کارگروه دکتر اسکندر مختاری، که در آن سال‌ها رییس پروژه بین‌المللی بم بود بیان کرد در ابتدا ما تعداد ۱۲ جسد بچه را پیدا کردیم تا این که کم‌کم به عدد ۶۸ بچه رسیدیم. با توجه به آزمایش های دی ان ای که بر روی استخوان های این کودکان انجام شد معلوم است که تمامی کودکان پسر بوده اند.

نحوه دفن کودکان

شواهد و اسنادی که در این زمینه وجود دارد دفن بچه های به سه شکل انجام شده است. بچه هایی که خیلی کوچک بودند و به عبارتی نوزادان در چینه دیوار دفن شده و بدنشان طوری در خشت قرار گرفته که دیگر جدا نمی شده گویی خشت تابوت بچه بوده است، نوع دیگر طوری دفن شده‌اند که گویا مقداری از خشت‌های دیوار را برداشته‌اند تا فضایی ایجاد شود و بعد بچه را لابه‌لای خشت‌ها گذاشته‌اند. نوع سوم دفن این کودکان به گونه ای که انگار در گودی‌های پس از تخریب دفن شدند. این نوع تدفین احتمالاً مربوط به دوران بعد از ترک ارگ بم و تخریب حاصل از نامسکون شدن آن صورت گرفته است. نمونه‌اش هم همین بچه‌هایی است که تازه دفن شده‌اند. بچه‌های تازه هم برخلاف نمونه‌های قبلی که بالای دیوارند، پای دیوار قرار گرفته‌اند و آن‌ها را روی همقرار دارند و نه کنار هم، روی آنها را هم کاملاً پوشانده اند شاید همین موضوع دلیل این همه سال پنهان ماندن گورستان ایستاده کودکان شده است.

بر روی کفن این کودکان نقش و نگارهایی وجود دارد که خلاف قوانین اسلام است، شرعاً هیچ مسلمانی نباید بر روی کفنش نقشی وجود داشته باشد. در زمان های دور در ارگ بم مردمانی با آیین های مختلف در کنار هم زندگی می کردند، با توجه به اینکه غیر مسلمان ها اجازه دفن مردگان خود را در کنار مسلمانان ندارند از همین رو ممکن است دفن کردن این کودکان در دیوارهای ارگ همین موضوع باشد. اما نبود بقایای افراد بالغ این فرضیه را ضعیف می‌کند.

یکی از موضوعات عجیب ان است که آنچه که در قدم بعدی در خصوص بررسی علمی این مومیای ها روی داد عجیب تر بود،

در همین مرحله تصمیم به بررسی ژنتیکی گرفته شد و مشخص شد نژاد اکثر این کودکان هندی و اروپایی بوده است و تقریباً اکثر این اجساد نوزادان پسر بوده اند

ارائه شده توسط : حسین ایزدی

در وب سایت : پرشین جم

ارگ بم به‌عنوان یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های استان کرمان، در جنوب شرقی حاشیه كویر لوت و نزدیک شهر بم قرار گرفته است. این سازه خشتی کم‌نظیر که در فهرست میراث جهانی یونسکو و آثار ملی ایران ثبت شده است، معماری جذابی دارد و نمونه‌ای دیدنی از ساختار دفاعی در ایران را به نمایش می‌گذارد؛ به‌خصوص که در طول تاریخ همچون حصاری مستحكم از مناطق شرقی ایران محافظت كرده است. این سازه تا قبل از زلزله سال ۱۳۸۲ بم، بزرگ‌ترین سازه خشتی دنیا به حساب می‌آمد.

بنای تاریخی ارگ که در شهرستان بم واقع شده است، تا یک قرن پیش همچنان مسکونی بود؛ هرچند متاسفانه در اثر زلزله مهیب پنجم دی ۱۳۸۲ به ویرانه‌ای تبدیل شد و تلاش‌های مستمر مسئولان مانع از خروج این مجموعه از فهرست یونسکو شد و پس از زلزله، کار مرمت و اجرای مجدد بعضی بخش‌ها در دستور کار قرار گرفت. این بزرگ‌ترین بنای خشتی دنیا توانست از ویرانی‌های زلزله مهیب سر بلند کند و دوباره شاهد رفت‌وآمد گردشگران در کوچه‌پس‌کوچه‌هایش باشد؛ به‌طوری که در حال حاضر از پربازدیدترین جاهای دیدنی بم است و به روزهای اوج گردشگری‌اش برگشته است. ارگ بم حضور پررنگی در تاریخ ایران زمین داشته است و امروز همچون نگینی درخشان در استان پهناور و تاریخی کرمان می‌درخشد. برای آشنایی بیشتر با ارگ بم با ما همراه شوید.

هرآنچه باید درباره ارگ بم بدانید:

ارگ بم قبل از زلزله

دژ یا قلعه بزرگ بم دارای ارگی است که در قلب دژ و مرتفع‌ترین بخش آن قرار دارد؛ این طور به نظر می‌رسد که به‌دلیل ابهت این ارگ، کل بنای دژ را ارگ می‌خواندند. جالب است بدانید که ارگ بم در مسیر جاده ابریشم قرار داشت و امکان ارتباط ایران با آسیای مرکزی از شرق، خلیج فارس از جنوب و مصر از غرب را فراهم می‌کرد. این قلعه که از جاهای دیدنی بم به حساب می‌آید، تا سال ۱۸۵۰ پس از میلاد پررونق بود؛ هرچند بنابر دلایل نامشخصی متروکه شد.

عکاس: هادی نیکخواه

ارگ بم، شهری باستانی با مجموعه‌ای از ساختمان‌های بلند است و شامل دو بخش رعیت‌نشین و حکومتی می‌شود که هر یک سازه‌ها و کارکرد خاص خود را داشته‌اند. در واقع، بخش علیای ارگ به‌عنوان مرکز فرماندهی سیاسی و نظامی و حکومت‌نشین کاربرد داشته است. این ارگ وسعتی حدود ۱۸ هزار مترمربع دارد و دیوارهایی با ارتفاع ۶ تا هفت متر آن را احاطه کرده‌اند. این دیوارهای تودرتو که تا مرکز ارگ ادامه دارند، بخش‌های مختلف ارگ را از هم جدا کرده‌اند.

ارگ تاریخی بم قدمتی بیش از ۲۵۰۰ سال دارد و نقش مهمی در تاریخ و فرهنگ ایران داشته و بارها مانع از گزند متجاوزان به ایران شده است. گواه این موضوع را می‌توان در داستان‌های خیره‌کننده از زمان تجاوز آقامحمد خان قاجار و کشته شدن لطفعلی خان مشاهده کرد. هرچند ارگ بم نتوانست در برابر زلزله هولناک سال ۱۳۸۲ مقاومت کند و به‌شدت تخریب شد؛ به همین دلیل از آن زمان به بعد کار مرمت روی اثر تاریخی ارگ ادامه داشته است.

عکاس: Roozbeh Shivayi

ویژگی‌های منحصربه‌فرد ارگ بم باعث شد تا نه‌تنها به‌عنوان یکی از جاذبه های گردشگری استان کرمان شهرت پیدا کند، بلکه در یک فروردین ۱۳۴۵ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شود و در نهایت در سال ۲۰۰۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار بگیرد.

ارگ بم بعد از زلزله

بامداد پنج دی‌ ۱۳۸۲ زلزله‌ای به بزرگی ۶٫۶ ریشتر بم را لرزاند و علاوه بر خسارات جانی و مالی فراوان به شهر، باعث تخریب حدود ۸۰ درصد از ارگ بم شد. آسیب گسترده‌ به ارگ تا حدی بود که یونسکو آن را در فهرست «میراث در خطر» جای داد؛ هرچند بازسازی‌ها و مرمت‌ها از پس از زلزله بم تا سال ۱۳۹۲ باعث شد، کمیته میراث جهانی سازمان یونسکو اصلاحات در نگهداری و مدیریت ارگ و محوطه اطراف آن را مورد قبول بداند و آن را از فهرست میراث در معرض خطر خارج کند.

عکاس: Roozbeh Shivayi

پس از زلزله، سازمان جهانی یونسکو و برخی از کشورهای عضو آن کمک‌های مالی و فنی درخور‌ توجهی را به بازسازی ارگ اختصاص دادند که از آن جمله می‌توان به ژاپن، فرانسه و ایتالیا اشاره کرد. ژاپن علاوه بر ارسال ۱٫۳ میلیون دلار برای بازسازی آن، با تهیه تجهیزات و طرح سه‌بعدی ارگ، این پروژه را پشتیبانی کرد. وزارت میراث و فعالیت‌های فرهنگی ایتالیا نیز با بودجه‌ حدودا ۵۰۰ هزار یورویی در استحکام‌بخشی و مرمت یکی از برج‌های ارگ مشارکت داشت. کمک‌های فرانسه و بانک جهانی نیز تاثیر بسزایی در امر بازسازی ارگ داشت تا اینکه در نتیجه این تلاش‌ها، ارگ بم از فهرست آثار در خطر یونسکو بیرون آمد.

عکاس: Roozbeh Shivayi

ستاد نجات بخشی میراث فرهنگی بم پس از زلزله سال ۱۳۸۲ شکل گرفت و عملیات آواربرداری ارگ از سال ۱۳۸۳ کلید خورد که حدود هفت سال به طول انجامید. در این مدت كار مطالعه و مستندسازی نیز در دستور کار بود. اقدامات مرمتی ارگ از سال ۱۳۸۵ آغاز شد؛ هرچند بازسازی ارگ بم از سال ۱۳۸۸ به بعد با جدیت بیشتری ادامه یافت.

به گفته مسئولان، زلزله بخشی از تاریخ ارگ بم به شمار می‌رود و از آنجا که قرار نیست این ارگ به وضعیت پیشین قبل از زلزله برگردد، برخی نقاط آن به همان شکل پس از زلزله نگهداری می‌شوند.

بازسازی ارگ بم به شکلی بوده است که در صورت وقوع یک زلزله دیگر، از ویرانی گسترده آن جلوگیری به عمل آید و خسارت‌ها به حداقل برسد. جالب است بدانید که ۹۹ درصد عملیات مرمت ارگ با همت نیروهای بومی انجام شده است و در حال حاضر بخش‌های اصلی ایمن‌سازی شده‌اند تا گردشگران امکان بازدید از آن را داشته باشند.

ارگ بم امروز

عکاس: سروش انگبینی

با گذشت سال‌ها از زلزله شهر بم، تلاش‌های بی‌وقفه میراث فرهنگی برای مرمت ارگ تاریخی آن باعث شده است که گردشگران با دیدن دروازه اصلی ارگ، تصور کنند که این بنای تاریخی هیچ‌گاه در اثر زلزله ویران نشده بود. شاید علت این موضوع را بتوان در فرایند بازسازی ارگ و حفظ معماری اصلی مجموعه دانست؛ هرچند تنها تفاوتی که در این محل به چشم می‌خورد، ظاهر نو و بازسازی‌شده خشت‌ها است.

با بازسازی کلیه مسیرها، امکان تردد بسیار راحت‌تر شده است. علاوه بر این، بدون اینکه به ماهیت تاریخی آن کوچک‌ترین آسیبی وارد شود، مطابق با استانداردهای روز دنیا مقاوم‌سازی شده است؛ از همین رو گردشگران می‌توانند مانند قبل از این سازه تاریخی بازدید کنند. جالب آنکه تنه‌های درخت خرمایی که در دو برج دیده‌بانی ارگ وجود داشتند، باعث شدند که هنگام زلزله آسیب کمتری ببیند.

ارگ بم کجاست؟

منبع عکس: ایرنا (عکاس: ابوذر احمدی زاده)

ارگ بم در جنوب شرقی ایران، در شهر بم استان کرمان قرار دارد. این بنای کهن در شمال رودخانه‌ پشت‌رود و بر بالای صخره‌ای وسیع ساخته شده است؛ به‌طوری که شهر بم و دیوار معروف به شهربست، در جنوب آن قرار دارد و از شرق با یخچال قدیمی و باغ‌های محله‌ باغ دروازه و بقایای مسجد حضرت رسول (ص)، از غرب با محله‌ مزار خواجه مراد و از جنوب با محله‌ حافظ آباد و پارک ارگ همسایه است.

تاریخچه ارگ بم

درباره قدمت ارگ بم حدس‌ و گمان‌های زیادی وجود دارد؛ به‌طوری که برخی آن را به دوره هخامنشی و عده‌ای به دوره اشکانی نسبت می‌دهند. علاوه بر این، قدمت تعداد زیادی از بناهای موجود در آن به دوره تیموری تا قاجار تعلق دارد. بر اساس نوشته‌های تاریخی نظیر حدودالعالم و تاریخ وزیری، سابقه تاریخی این ارگ به دو هزار سال پیش می‌رسد که شواهد فراوان از جمله تعدادی خشت در خانه حاکم و خانه رئیس سربازخانه و همین طور وضعیت پلان مرکزی گواهی بر این ادعا هستند.

در اصل، لایه‌های ساختمانی متعدد روی دیوارها و بخش‌هایی از ارگ نشان‌دهنده انجام ساخت‌وسازهای پی‌درپی در ادوار مختلف بوده است. یکی از مواردی که به تخمین زمان ساخت بناها کمک می‌کند، معماری آن‌ها است؛ برای نمونه، ایوان مساجد آن از نظر ابعاد و مقیاس به سازه‌های قرن چهارم تا هفتم یعنی دوره سامانیان تا سلجوقیان شباهت دارد. همین طور طاق ورودی ارگ بم، یادآور سبک دوران ساسانی است و به همین دلیل ساخت آن را به این دوره نسبت می‌دهند.

عکاس: Mahmoud Hashemzahi، Ali iz، امیررضا تقوی

با توجه به بررسی‌هایی که در پایتخت پارتیان یعنی شهر پارتانیسا در عشق آباد انجام شده است و دارای معماری مشابه ارگ بم است، می‌توان به این نتیجه رسید که این شهر قلعه به اواخر دوره پارتیان و اوایل دوره ساسانیان تعلق دارد.

اسناد مکتوبی در رابطه با لشکرکشی‌های اولین شاه ساسانی، اردشیر بابکان، در اواخر دوران اشکانی به منطقه بم وجود دارد؛ اما این همه ماجرا نیست و متونی راجع به بناهای تاریخی اطراف ارگ بم در دوره ساسانی و حتی قبل از آن در دست است. یکی از این موارد شاهنامه است که در آن به حمله اردشیر بابکان به دژی موسوم به «کجاران» برای شکست پادشاه هفتان بوخت (هفتواد) اشاره دارد. دژ هفتواد نخستین پایه‌های قلعه‌ بم بوده است و ظاهرا روی کوهی قرار دارد که ارگ بم کنونی روی آن خودنمایی می‌کند.

پس از اسلام

عکاس: نامشخص

در نوشته‌های دوران پس از اسلام می‌توان ردپای بم و قلعه‌ بم را مشاهده کرد؛ به‌خصوص که در این دوران مسجد جامع و مسجد پیامبر (ص) و همین طور یک حسینیه‌ با ایوانی دو طبقه و سه منبر خشتی در آن ساخته شد. طبق نظر کارشناسان، دو برجی که در طرفین ورودی و هشتی ارگ وجود دارند، متعلق به عصر صفوی هستند.

مورخان قرون سوم و چهارم هجری قمری نظیر ابن خردابه و قدامه بن جعفر از شهر بم و ارگ آن سخن گفته‌اند. یعقوب لیث صفاری که بنیان‌گذار دودمان صفاریان بود، پس از غلبه بر آخرین حاکم سلسله طاهریان، او را اسیر و به قلعه‌ بم تبعید کرد. علاوه بر این، در نوشته‌های تاریخی آمده است که ارگ بم از اوایل ورود اسلام به ایران تا عصر قاجار به‌عنوان پناهگاه شورشیان استفاده می‌شد. حاکم فارس نیز پس از آنکه در سال ۲۹۷ از سردار خلیفه در شیراز شکست خورد، به این قلعه پناه برد.

عکاس: Roozbeh Shivayi

نصرت ملک در سال ۶۹۶ هجری قمری در قلعه‌ بم تحصن می‌کند و امیر مبارزالدین از سلاطین آل مظفر موفق می‌شود که پس از چهار سال وارد آن شود. پس از این اتفاق، ارگ بم رو به تخریب و ویرانی می‌رود تا اینکه شجاع الدین خراسانی آن را بازسازی می‌کند. در زمان شاه سلطان حسین صفوی در سال ۱۱۰۵ هجری قمری و پس از حمله محمود افغان به ایران، اشرف افغان به سلطنت می‌رسد و بر شهرهایی نظیر نرماشیر، رفسنجان و شهر بم تسلط می‌یابد.

لطفعلی‌خان زند پس از شکست از آقامحمدخان قاجار در سال ۱۲۰۹ هجری قمری، به قلعه‌ بم می‌گریزد. آقامحمدخان با ورود به قلعه دستور کشتن و سربریدن ۶۰۰ اسیر را می‌دهد. ۳۰۰ نفر این سرها را به بم می‌برند که متعاقبا حاکم بم سر این افراد را نیز قطع می‌کند و با همه سرها مناره‌ای در شهر برپا می‌کند.

عکاس: Job Ho ، Adli Asad، علی مستوفی، ابراهیم مردی

فیروز میرزا نصرت‌الدوله در سفرنامه‌ خود به بلوچستان و کرمان نوشته است:

ارگ بم طی عمر طولانی خود، بارها مورد حمله‌ها، جنگ‌ها، محاصره‌های طولانی دشمن، تخريب و ويرانی بوده و نشانه‌های شاخصی از ويرانی‌‌های آن در دست است. با اين حال هر بار بالنده‌تر از گذشته برای استقرار نسل‌های بعدی انتخاب شده، مرمت و گسترش يافته است.

حدود ۱۵۰ سال پيش، ساكنان ارگ این محل را ترک می‌کنند و در نخلستان‌ها و باغ‌های خارج از شهر ساکن می‌شوند.

معماری ارگ بم

عکاس: Roozbeh Shivayi

از شکل ظاهری ارگ بم این طور برمی‌آید که طراح یا طراحان آن از همان ابتدای کار، شکل نهایی کل شهر را پیش‌بینی کرده بودند. ارگ بم همچون شهر کوچکی است که به‌شکل دژی عظیم و مستحکم ساخته شده است تا علاوه بر برقراری امنیت در شهر، مانع از نفوذ دشمن شود. وجود برج و بارو در این قلعه و همین طور راه‌های مخفی و مقر فرماندهان نظامی در قله، از امنیت بالای آن حکایت دارد.

نتایج مطالعات پژوهشگران نشان می‌دهد که مجموعه ارگ بم مشابه نمونه‌های زیادی در آسیای میانه و بین‌النهرین، دارای ویژگی‌های ساختاری یک شهر هیپودامین (شطرنجی) است. ارگ مذکور مطابق با سنت مادها و پارتیان روی تپه‌ای بلند ساخته شده است تا هم دسترسی دشمنان به آن دشوار شود و هم تسلط بر مناطق اطراف افزایش یابد. علاوه بر این، استقرار مقر حکومتی در بالاترین نقطه قلعه باعث اشراف بر سطوح پایین‌تر شده بود و با توجه به مسیر شیب‌دار منتهی به بخش حکومت‌نشین، دسترسی به آن سخت‌تر می‌شد.

عکاس: Roozbeh Shivayi، وحید استوار، ‌دیگو دلسو

كارشناسان معتقدند وجود محله‌های مسكونی و چگونگی اتصال این محله‌ها به هم، بناهای تاریخی متعدد و همین طور نحوه قرارگرفتن سازه‌ها روی شیب تپه که در نهایت به عمارت بی‌نظیر چهار فصل در بالاترین نقطه ارگ ختم می‌شود، ارزش فوق‌العاده زیاد شهرسازی و معماری آن را نشان می‌دهد. در این قلعه خشتی ۲۵۰۰ ساله از گل رس، لاشه سنگ، کاه و خشت خام برای مصالح استفاده شده که همین امر باعث حفظ اسکلت اصلی آن در طول قرن‌ها شده است. در واقع، از ظاهر پرابهت و خصوصیات امنیتی قلعه می‌توان فهمید که طراحی و ساخت آن مبتنی بر منطق نظامی و دفاعی بوده است. استحکام و عظمت قلعه بم باعث شد که در دوره قاجار، عمادالسطنه آن را «قلعه‌ خدای آفریده» بنامد.

ویژگی‌های مهندسی ارگ بم از این حکایت دارد که صدها سال پیش سازندگان ارگ از مهندسی باد و ترکیب آن با مهندسی آب و معماری استفاده کرده بودند تا سیستم تهویه و تنظیم رطوبت داشته باشند. با توجه به گرمای زیاد و رطوبت کم این منطقه، محلی با بیشترین میزان باد برای ساخت ارگ انتخاب شده است؛ به این ترتیب که باد از بخش غربی ارگ وارد و با عبور از فضاها و دالان‌ها راهی حاکم‌نشین می‌شد. مهندسان برای تلطیف هوا و خنک‌کردن ارگ از سیستم تامین آب و بادگیر استفاده کردند و جریان باد را از این سیستم آبرسانی عبور دادند تا دمای هوای ارگ کاهش یابد.

پلان ارگ بم

بخش های مختلف ارگ بم

شکل هندسی قلعه بم به‌صورت مربع مستطیلی با عرض ۲۰۰ و طول حدود ۳۰۰ متر است که از دو بخش علیا و سفلا تشکیل می‌شود. در واقع، دو بخشی‌بودن سازه‌ها را می‌توان مهم‌ترین ویژگی‌ معماری این مجموعه دانست که ارگ اصلی و اطراف آن را برای امور حکومتی (بخش علیا) و بخش‌های دیگر را به‌عنوان مناطق رعیت‌نشین (بخش سفلا) در نظر گرفته بودند.

قسمت‌های اصلی ارگ بم شامل دروازه اصلی، بازار، میدان تکیه، مجموعه میرزا نعیم، مسجد جامع، مسجد پیامبر (ص)، حمام، عمارت چهار فصل، دروازه حصار دوم، مدرسه یا خانقاه، کاروان‌سرا، زورخانه، اصطبل، قورخانه، خانه حاکم، چاه اصلی ارگ، دروازه کت کرم و زندان، محل آسیاب بادی، بقایای محله قدیم و غلام محل یا کنای محله می‌شود. بنای فعلی قلعه بم در دوران مختلف دستخوش تغییرات و مرمت‌هایی شده و تاثیر معماری دوره اسلامی در آن مشهود است؛ هرچند که قدمت بخش‌هایی از آن قطعا به پیش از اسلام برمی‌گردد.

بخش علیایی و سفلایی

عکاس: دیگو دلسو

بخش حکومتی در شمال ارگ قرار دارد و از بخش‌هایی نظیر دژ نظامی، خانه حاکم، حمام، سربازخانه، چاه آب، عمارت چهار فصل، اصطبل، برج اصلی، بنای آسیاب بادی، دروازه و برج و بارو تشکیل شده است. حاکم‌نشین درست بعد از دروازه دوم جای گرفته است که بالای کوه و در سراشیبی قرار دارد. در این محل یک اصطبل به چشم می‌خورد که در محوطه آن چاه آب و آب‌انبار تعبیه شده است. پس از اصطبل به خانه رئیس قشون و سربازخانه می‌رسید. یک سنگ آسیاب بادی متعلق به دوره قاجار در برج جنوب غربی دیده می‌شود که تنها آسیاب بادی در منطقه بم است.

عمارت چهار فصل که در بخش حکومتی قرار دارد، یکی از مرتفع‌ترین بخش‌های قلعه به شمار می‌رود که حمام در پشت آن جای گرفته است. از پشت عمارت چهار فصل مسیری به دروازه کت کرم وجود دارد که ظاهرا برای فرار افراد دارالحکومه در شرایط بحرانی پیش‌بینی شده بود.

عمارت چهار فصل که برای اداره شهر و صدور حکم استفاده می‌شد؛ سه طبقه دارد که معماری طبقه‌های آن کاملا از هم متمایز است. با توجه به طاق‌بندی‌ها، شکل و فرم قوس‌ها و مصالح آن می‌توان نتیجه گرفت که قدمت طبقه پایین بیشتر است. ویژگی‌های این بخش، عناصر معماری ساسانی و اشکانی را در ذهن تداعی می‌کند و شاید بتوان آن را به قلعه‌ای نسبت داد که پس از شکست هفتواد، به دستور اردشیر ساخته شد.

تا حدود ۸۰ سال قبل یعنی در اواسط دوره قاجار، زندگی در این قلعه جریان داشت و از حاکم‌نشین برای ژندارمری و مرکز قشون نظامی استفاده می‌شد.

عکاس: مرتضی برجسته، رضا بابایی، Jea Luc CHAUVIN

بخش رعیت‌نشین که با حصاری بلند از بخش حکومتی جدا شده است، قسمت‌های مختلفی دارد که از آن جمله می‌توان به بنای سردروازه، ورودی اصلی شهر، مسیر ورودی به دژ و بازار، مدرسه (خانقاه)، زورخانه، ساباط، میدان تکیه، مسجد جامع، مسجد پیامبر (ص)، حمام، اصطبل، بنای میراخور و مناطق مسکونی و ساختمان‌های عمومی اشاره کرد.

زورخانه ارگ مشابه ورزشگاه‌های سنتی شامل یک گنبد، چهار ایوان و گود می‌شود. یک کوچه سرپوشیده نیز در این قلعه وجود دارد که به‌عنوان ساباط جهودها معروف است.

اصطبل

محوطه‌ اصطبل که برای نگهداری از حدود ۲۰۰ اسب ظرفیت داشته، در مدخل دروازه دوم شهر قرار گرفته است که هنوز آخورها و حوض آب آن وجود دارد. این اصطبل که از زیباترین بناهای ارگ به حساب می‌آید، مزین به گچبری‌های دوره مغول و تیموری است.

خندق

وجود خندقی در اطراف قلعه بم، برای افزایش قدرت دفاعی قلعه و مقابله با دشمنان بوده است که از هوش و ذکاوت معماران ایران باستان حکایت دارد؛ به‌ویژه که آن را در مسیر یک نهر روان حفر کرده بودند.

برج و بارو

عکاس: امیر تقوی

برج و باروی بسیار بزرگی، قلعه بم را احاطه کرده است؛ به‌طوری که ۲۹ برج دیدبانی بلند با فواصل نامعین بر فرازونشیب تپه‌های این محل خودنمایی می‌کنند. ویژگی جالب برج‌های دیدبانی، روزنه‌هایی ذوزنقه‌ای شکل برای رصد شهر هستند که میدان دید نگهبانان را گسترده می‌کرد و به‌گونه‌ای طراحی شده بودند که امکان عبور تیر و مصدومیت نگهبانان را بسیار محدود می‌کردند. ۷۶ برج نگهبانی نیز در سطح شهر در نظر گرفته شده بود.

حصارها

عکاس: نامشخص

یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد ارگ بم را می‌توان چهار حصار آن دانست. نخستین حصار که ۱۸ متر ارتفاع دارد، مردم را از هجوم دشمن محافظت می‌کرد و پهنای آن در برخی نقاط از ۶ متر فراتر می‌رفت. در بخش‌هایی از این حصار، برج‌های دیده‌بانی تعبیه شده بود تا علاوه بر تقویت و استحکام حصار، محلی برای استراحت ماموران و نگهبانان باشد. دور حصار بیرونی ارگ با یک خندق احاطه شده بود.

خانه ها

عکاس: نامشخص

خانه‌های ارگ بم به سه دسته خانه‌های عادی، نیمه اعیانی و اعیانی تقسیم می‌شوند. خانه‌های کوچک‌تر به افراد فقیر تعلق داشت و دارای دو تا سه اتاق بود. خانه‌هایی با سه تا چهار اتاق که برخی از آن‌ها دارای ایوان بودند، به طبقه متوسط جامعه اختصاص داشتند. جالب اینکه خانه‌های اعیانی مجهز به اندرونی و بیرونی، چاه آب، اصطبل و حمام خصوصی بودند. خانه حاکم ارگ واقع در ارتفاع ۶۱ متری، از دو بخش تابستان‌نشین و زمستان‌نشین تشکیل می‌شد.

خانه‌های رعیت‌نشین روی زمین مسطح کنار کوه بنا شده‌اند که برخی از آن‌ها به‌دلیل داشتن بخش‌هایی نظیر بیرونی و اندرونی، ایوان، بادگیر، محل نگهداری اسب و احشام و غیره از اهمیت خاصی برخوردارند. تقریبا اکثر این خانه‌ها به یکدیگر متصل هستند و به هم راه دارند.

خانه‌هایی در این قلعه وجود دارد که بدون توجه به مقاومت و باربری ستون‌ها در دو طبقه ساخته شده‌اند که این موضوع از افزایش جمعیت در دوره‌هایی از تاریخ حکایت دارد. علاوه بر این، تضادهایی در وسعت و استقامت خانه‌ها مشاهده می‌شود.

دروازه‌ها

عکاس: محمد حسین بلوچی نژاد

دروازه‌های شهر مطابق با نیازهای طبقاتی و دفاعی ساخته شده‌ بودند و حصار اولیه شهر مشتمل بر چهار دروازه بزرگ بود.

دروازه ارگ به بازاری به طول ۹۰ متر می‌رسد که هنوز می‌توان آثار دکان‌های آن را مشاهده کرد. در شمال قلعه و در محله کت ‌کرم (خانه‌ کرم)، بقایای دروازه‌ دوم به چشم می‌خورد که ظاهرا پس از ساخت حصار قلعه، مسدود شده است.

دروازه‌ها طوری طراحی شده بودند که پس از بسته‌شدن ورودی آن، امکان ورود هیچ حیوان و انسانی به آن وجود نداشت. ضمن اینکه وجود باغ‌ها، چاه آب و حیوانات اهلی در داخل قلعه این امکان را به مردم می‌داد تا برای مدت طولانی بتوانند در پشت دروازه‌های بسته زندگی کنند.

مسجد جامع

عکاس: Geo ge Deo Feib

مسجد جامع، یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین سازه‌های ارگ است که برای مردم شهر بم اهمیت زیادی داشت و از همین رو در روزهای دوشنبه و جمعه در این مکان شمع روشن و نذر می‌کردند تا نیت‌شان برآورده شود. در زمان مرمت ارگ بم، جعبه‌های شمعی با شمع‌هایی در آن کشف شد که قدمت‌شان به دوران پیش از انقلاب برمی‌گشت.

تا پیش از روی کار آمدن صفویه، از محل مسجد پیامبر (ص)، مسجد جامع و حسینیه برای عرضه و نشان‌دادن اجناس تجار استفاده می‌شد.

عجایب ارگ بم

بادگیرها

عکاس: Roozbeh Shivayi

یکی از نکته‌های عجیب زندگی در ارگ بم این است که مردم آن روزگار چطور از پس هوای بسیار گرم این منطقه برمی‌آمدند؟ در واقع در معماری هر یک از عمارت‌ها، بادگیری تعبیه شده بود که باد را به درون سازه هدایت و همچون یک کولر طبیعی عمل می‌کرد. جالب اینکه در عمارت‌های بزرگ‌تر و مهم‌تر، از بادگیرهای چهارسازه‌ای و در عمارت‌های کوچک‌تر از بادگیرهای تکی استفاده می‌کردند تا باد از جهات مختلف به داخل خانه‌ وارد شود.

محل قرارگیری دروازه اصلی نیز بادهای شدید را به خارج قلعه می‌فرستاد. نکته جالب بعدی، وجود حوضچه‌های کوچک در مسیر باد بود که علاوه بر خنک‌کردن هوا، گردوخاک را از بین می‌برد و همین امر از سبک معماری بی‌نظیر ارگ بم حکایت دارد.

سیستم آبرسانی

ارگ بم سه حلقه چاه دارد که در کنار عمارت چهار فصل، در میدان توپخانه و در محل اصطبل قرار دارند. در کاوش‌های باستان‌شناسی در شمال غربی ارگ، تاسیسات آبرسانی قلعه پیدا شد که آب دو رشته قنات از طریق ساختمان پخشگاه منشعب می‌شد و بخشی از آن با لوله‌های سفالی (تنبوشه) به ساختمان شترگلو در خندق غربی و سپس به میان ارگ می‌رسید تا اینکه در بخش غربی رعیت‌نشین روی سطح زمین جریان می‌یافت. یک حمام عمومی در این منطقه قرار داشت که مردم از این آب برای استحمام استفاده می‌کردند.

گورستان کودکان

عکاس: نامشخص

پس از زلزله سال ۱۳۸۲، استخوان‌هایی از دیوار ارگ بم بیرون ریخته شد که بر اساس بررسی‌ها شامل ۶۸ جسد کودک و نوزاد می‌شدند. عمر این اجساد به سال‌های دور برمی‌گردد؛ هرچند پس از زلزله بم مجددا جسد کودکانی در دیوارهای ارگ دفن شده‌اند و به این ترتیب می‌توان دیوارهای ارگ بم را گورستان ایستاده کودکان دانست. طی بررسی‌های انجام شده دو تن از این کودکان دفن شده دارای گیره پلاستیکی بند ناف بودند که نشان‌دهنده ی معاصر بودنشان بود. این طور به نظر می‌رسد که این قلعه از دوران صفوی تا سال‌های اخیر برای دفن اجساد کودکان استفاده می‌شد. آزمایش DNA روی استخوان اجساد نشان داد که این کودکان یک تا ۶ سال سن داشتند و همگی پسر بودند. پس از انجام نمونه‌برداری و کارهای مطالعاتی، برای جلوگیری از متلاشی شدن اسکلت‌ها، مجددا در همان مکان دفن شدند.

روی کفن کودکان نقش‌ونگارهایی به چشم می‌خورد که مطابق با قوانین اسلام نیست و ظاهرا در گذشته‌های دور مردمانی با آیین‌های مختلف در ارگ زندگی می‌کردند و از آنجا که غیرمسلمان‌ها نمی‌توانستند جسد مردگان خود را در کنار مسلمانان‌ها دفن کنند، شاید دلیل دفن کودکان در دیوارهای ارگ باشد. با این حال، نظریه‌های دیگری نیز در این رابطه وجود دارد؛ برای مثال، گفته می‌شود که قدمت جسد کودکان به دوران مرمت حصار ارگ پس از حمله افغان‌ها تا دوره قاجار مربوط است؛ دورانی که درگیری‌های کمتری در این منطقه وجود داشت. مضاف بر اینکه، پسر بودن تمام کودکان این احتمال را تقویت می‌کند که این موضوع بر اساس یک رسم پسرکشی در دوره‌ای از تاریخ ایران انجام شده است.

تدفین کودکان در دیوارهای ارگ به سه شکل انجام شده است. بچه‌های کوچک‌تر به‌طور کامل در خشت قرار گرفته‌اند؛‌ به‌نحوی که این خشت به تابوت آن کودک تبدیل شده است. تعدادی از کودکان را نیز در فضای بین خشت‌‌ها جاگذاری کرده‌اند و در روش سوم که به بچه‌‌های معاصر تعلق دارد، اجساد در پای دیوار و روی هم دفن شده‌اند و از آنجا که روی آن‌ها پوشانده شده بود، دیرتر پیدا شدند.

جنگ لطفعلی خان زند و آقامحمدخان قاجار

عکاس: Abel Na ima

در زمان حمله آقامحمدخان قاجار، لطفعلی خان زند چاره‌ای جز فرار از‌ کرمان به بم نداشته است. در زمان فرار، سه نفر او را همراهی می‌کنند و جهانگیرخان سیستانی، پسر حاکم بم یکی از آن‌ها بود که در طوفان شن مفقود می‌شود. در نهایت لطفعلی خان دو روز بعد به‌تنهایی وارد ارگ بم می‌شود. او از فرط خستگی در تالار ارگ بم به خواب می‌رود که ناگهان با شیهه اسبی بیدار می‌شود و خود را در محاصره آقامحمدخان می‌بیند.

حاکم بم که از مفقودشدن پسرش خبر نداشت، تصور می‌کرد که پسرش به دست آقامحمدخان اسیر شده است و در نتیجه لطفعلی خان را در ازای آزادی او تسلیم کرد. لطفعلی خان به این راحتی تسلیم نشد و طبق قصه‌های اغراق‌آمیز محلی، او به حدی سرباز می‌کشد که تا غروب تلی از جسد روی هم انباشته می‌شود. تا اینکه سربازان اسب او را هدف قرار می‌دهند و او را از پای درمی‌آورند.

ارگ بم در شاهنامه

جالب است بدانید که در شاهنامه فردوسی نیز از ارگ بم یاد شده است. طبق نوشته فردوسی،‌ هفتواد يكی از امرای محلی را می‌کشد و سپس روی كوهی در نزدیکی كجاران یک قلعه می‌سازد که شاید نخستين پايه‌های قلعه بم باشد. فردوسی لشكركشی اردشير بابکان را به شکلی افسانه‌ای توصیف کرده است. طبق این افسانه در شهر کجاران در کنار دریای پارس، کوهی قرار داشت که دختران شهر هر روز برای ریسندگی به آنجا می‌رفتند. در شهر کجاران مردی به نام هفتواد زندگی می‌کرد که به‌خاطر داشتن هفت پسر، به او هفتواد می‌گفتند. هفتواد دختری داشت که همراه با سایر دختران برای ریسندگی به کوه می‌رفت تا اینکه یک روز سیبی را در طول راه پیدا می‌کند که کرمی در آن وجود داشت. او این کرم را در دوکدان می‌گذارد که مایه برکت کار و رونق هرچه بیشترش می‌شود.

هفتواد و پسرانش نیز به لطف این کرم، ثروتمند می‌شوند. امیر شهر به‌دنبال باج‌گرفتن از هفتواد می‌رود که او به این خواسته تن نمی‌دهد و با همکاری مردم، شهر را در دست می‌گیرد و پس از کشتن امیر، گنجینه‌هایش را به دست می‌آورد و متعاقبا دژی استوار بر فراز کوه بنا می‌کند. کرم هر روز بیشتر رشد می‌کرد تا اینکه بعد از پنج سال، به بزرگی یک فیل شد. هفتواد به‌خاطر آوازه این کرم، این محل را کرمان نام‌گذاری کرد. قدرت شکست‌ناپذیری هفتواد چنان گسترده شد که از کرمان تا دریای چین تحت سیطره او بود.

اردشیر بابکان با شنیدن اخبار هفتواد، سپاهی را عازم جنگ با او می‌کند که شکست می‌خورند. به همین دلیل اردشیر شخصا به نبرد هفتواد می‌رود. هفتواد موفق به محاصره اردشیر و سپاهیانش می‌شود و تعداد زیادی از افراد او را می‌کشد و اردشیر چاره‌ای جز فرار نمی‌بیند. او در یک شارستان به دو جوان برخورد می‌کند که به اردشیر می‌گویند برای غلبه بر هفتواد باید به فکر راهی به‌غیر از جنگ باشد. اردشیر همراه با هفت نفر در پوشش بازرگان وارد دژ می‌شوند و با نیرنگ و فریب از نگهبانان کرم می‌خواهند که مراقبت از کرم را برای سه روز به آن‌ها محول کنند. نگهبانان این درخواست را می‌پذیرند. اردشیر دیگی از قلع داغ را در دهان کرم ریخت و او را از پای درآورد. سپس با روشن‌کردن دود از بام قلعه، به سپاه خود دستور حمله داد که در نتیجه آن، هفتواد به دار آویخته و همه گنجینه‌های قلعه غارت شد.

فیلم ارگ بم

اگر شما نیز تاکنون از ارگ بم بازدید کرده‌اید، می‌توانید در پایین این مقاله از کجارو از تجربه‌ها و مشاهدات خود برای مخاطبان ما بگویید.